Vivianiet

Vivianite is een zacht mineraal, met een Mohs-hardheid van slechts 1 ⁄2 tot 2 en een soortelijk gewicht van 2,7. Het splitst gemakkelijk, met een perfecte splitsing loodrecht op de b-kristalas, dankzij de plaatachtige structuur van het mineraal. Het is sectiel, met een vezelige breuk, en dunne lagen evenwijdig aan het splitsingsvlak zijn flexibel. Het is gemakkelijk oplosbaar in zuren. Het heeft een smeltpunt van 1114 ° C (2037 ° F), wordt donkerder van kleur in H2O2 en is niet radioactief.

Vivianiet komt veel voor als secundair mineraal in metallische erts afzettingen, pegmatieten en in door organisch materiaal gedomineerde fosfaatgesteenten. De typelocatie is St. Agnes, Scilly-eilanden, Engeland.

In puur vivianiet van het eindlid is al het ijzer tweewaardig, Fe, maar er zijn twee verschillende plaatsen in de structuur die deze ionen kunnen innemen. Op de eerste plaats is het Fe omgeven door vier watermoleculen en twee zuurstofatomen, waardoor een octaëdrische groep ontstaat. Op de tweede plaats is het Fe omgeven door twee watermoleculen en vier zuurstofatomen, wat weer een octaëdrische groep vormt. De zuurstofatomen maken deel uit van de fosfaatgroepen (PO4), die tetraëdrisch zijn. De Vivianite-structuur heeft ketens van deze octaëders en tetraëders die vellen vormen die loodrecht op de a-kristalas staan. De platen worden bij elkaar gehouden door zwakke verbindingen, en dat verklaart de perfecte splitsing ertussen. De kristallen zijn monoklien, klasse 2 / m, ruimtegroep C 2 / m, met twee formule-eenheden per eenheidscel (Z = 2). De geschatte waarden van de eenheidscelparameters zijn a = 10,1 Å, b = 13,4 Å, c = 4,7 Å en β = 104,3 °, met enigszins verschillende waarden gegeven door verschillende bronnen: a = 10,086 Å, b = 13,441 Å, c = 4,703 Å, β = 104,27 ° a = 10,06 Å, b = 13,41 Å, c = 4,696 Å, β = 104,3 ° a = 10,034–10,086 Å, b = 13,434–13,441 Å, c = 4,687–4,714 Å, β = 102,65 –104,27 ° a = 10,024 (6) Å, b = 13,436 (3) Å, c = 4,693 (4) Å, β = 102,30 (5) °

Vivianite stond al sinds de Romeinse tijd bekend als pigment, maar het gebruik ervan in olieverf was vrij beperkt. Het is gevonden in Vermeers De Procuress in de blauwgrijze delen van het tapijt op de voorgrond.

Brazilië. Cigana-mijn, Galileia, Minas Gerais, met muscoviet en pyriet. Typisch wigvormige kristallen van Vivianiet tot 11 cm doorsnede, met een gemiddelde glans, rookblauwe kleur en goede transparantie op de matrix van scherpe zilverachtige muscovietplaten, sommige met druppels pyrietmicrokristallen.

Brazilië: Llallagua, Potosi: Kristallen tot 10 cm bij de Siglio XX-mijn. Transparante flessengroene kristallen tot 10 cm van de San Jose / San Firmin-ader. Over het algemeen komt de vivianiet voor als prismatische kristallen op een matrix van botryoidaal goethiet, afgeleid van de verandering van pyriet en marcasiet. Specimens die in 2000 werden gevonden, werden in verband gebracht met childrenite, cronstedtite, pyrrhotite, frankeite en pink massale sfaleriet.

Kameroen: 's werelds grootste vivianietkristallen (meer dan een meter lang) uit modder.

Canada: In moerasijzer aan de Côte St Charles, Vaudreuil-Soulanges, Montérégie, Québec.

Duitsland: In de limonietertsen in Amberg-Auerbach en in de pegmatieten van Hagendorf, Beieren.

Japan: In Nagasawa, Iwama-machi, Ibaraki Prefecture, werd Vivianiet gevonden langs breuken in rotsen die rijk waren aan grafiet, pyriet en pyrrhotiet. De vivianiet is nauw verbonden met pyriet en komt voor als zeer dunne tafelvormige kristallen, tot 10 cm lang.

Kosovo. Trepča-mijnen, Stari Trg. Dikke prismatische kristallen tot 10 cm lang en 2 cm dik, relatief stabiel. Diepgroen van kleur en transparant, gewoonlijk rustend op pyrrhotiet of pyriet, en in sommige gevallen op kwarts of carbonaten.

Mexico: In blauwgroene edelsteenkwaliteitskristallen tot 8 cm bij de San Antonio-mijn, Santa Eulalia, Chihuahua.

Rusland: In sedimentair ijzererts en in fossiele schelpen op het schiereiland Kertsj en Taman aan de Zwarte Zee.

Spanje: Bij de Brunita-mijn, Cartagena, Murcia, werd vivianiet gevonden als diepgroene kristallen, tot 8 cm lang

VS: In diatomeeënaarde in een tertiaire meerbedding nabij Burey, Shasta County, Californië.

VS: In groen zand bij Middletown, New Castle County, Delaware.

VS: Blackbird Mine, Lemhi County, Idaho. Kristallen in de kleuren roze, groen, grijsachtig blauw, paars en paarsachtig zwart, maar ook kleurloos. De unieke dieppaarse kleur van sommige exemplaren van de Blackbird-mijn is kenmerkend voor de plaats. Sommige eenkristallen hebben zowel paarse als groene zones. Vivianietkristallen uit de Merelmijn zijn meestal langwerpig en bladvormig. Ze komen voor als singles en groepen op donkere veranderde leisteen en op wit kwarts. Bijbehorende mineralen zijn onder meer ludlamiet, kwarts en sideriet.

VS: Overvloedig in de pegmatieten van Newry, Maine.

Nieuw-Zeeland: Kleine hoeveelheden vivianiet zijn aanwezig in de sedimenten van het Kohangapiripiri-meer.

Vivianite is een secundair mineraal dat in een aantal geologische omgevingen wordt aangetroffen: de oxidatiezone van metaalertsafzettingen, in granietpegmatieten die fosfaatmineralen bevatten, in klei en glauconiethoudende sedimenten, en in recente alluviale afzettingen die organisch materiaal vervangen zoals turf, bruinkool, moerasijzer ertsen en bosbodems (alle). Botten en tanden begraven in veenmoerassen worden soms vervangen door vivianiet. Sommige auteurs zeggen dat het in het bijzonder wordt geassocieerd met gossan, maar dit wordt betwist door Petrov.

Bijbehorende mineralen zijn onder meer metavivianiet, ludlamiet, pyriet, sideriet en pyrrhotiet. Hydrothermische aders produceren de beste kristallen exemplaren met de klassieke gemmy groene kleur.

De typelocatie is Wheal Kind (Wheal Kine), West Wheal Kitty-groep, St Agnes, St Agnes District, Cornwall, Engeland.

Het werd genoemd door Abraham Gottlob Werner in 1817, het jaar van zijn dood, naar ofwel John Henry Vivian (1785–1855), een Welsh-Cornish politicus, mijneigenaar en mineraloog die in Truro, Cornwall, Engeland woonde, of naar Jeffrey G. Vivian, een Engelse mineraloog. Vivianiet werd ontdekt bij Wheal Kind, in St Agnes, Cornwall.

Vivianiet wordt beschouwd als een herstellende steen die zal helpen om negatieve energie uit je emotionele, fysieke en spirituele lichaam te verwijderen en te vervangen door positieve helende energie. Er wordt gezegd dat alleen het vasthouden van het kristal in de hand het individu kan revitaliseren. Het wordt vaak gebruikt om stress te verlichten en een positievere kijk te stimuleren, waardoor een persoon vooruit kan komen in het leven.