Aegirien

De acmietvariëteit werd voor het eerst beschreven in 1821 in Kongsberg, Noorwegen, en de aegirine-variëteit in 1835 voor een voorkomen in Rundemyr, Øvre Eiker, Buskerud, Noorwegen.

Aegirien is een algemeen voorkomend pyroxeen dat voornamelijk in natriumrijke nefelien-syenieten gevormd wordt. De typelocaties zijn de Konsberg in Buskerud, Noorwegen en de Magnet Cove, Hot Spring County, Arkansas, VS. Het mineraal wordt ook gevonden op het Russische schiereiland Kola, in Quebec, Canada en Utah.

Het wordt soms als edelsteen gebruikt.

Plaatsen zijn onder meer Mont Saint-Hilaire, Quebec, Canada; Kongsberg, Noorwegen; Narsarssuk, Groenland; Kola-schiereiland, Rusland; Magnet Cove, Arkansas, Verenigde Staten; Kenia; Schotland en Nigeria.

Dit mineraal komt vaak voor in alkalische stollingsgesteenten, nefeliensyenieten, carbonatieten en pegmatieten. Het komt ook voor in regionaal metamorfoseerde leisteen, gneis en ijzerformaties; in blueschist facies rotsen, en van natriummetasomatisme in granulieten. Het kan voorkomen als een autogeen mineraal in schalie en mergel. Het komt voor in combinatie met kaliumspaat, nefeline, riebeckiet, arfvedsoniet, aenigmatiet, astrofylliet, katapleiiet, eudialiet, serandiet en apofylliet.

Aegirine is vernoemd naar Ægir, de Noorse god van de zee. Een synoniem voor het mineraal is acmiet (van het Griekse ἀκμή "punt, rand") in verwijzing naar de typische puntige kristallen.

Aegirien wordt verondersteld bescherming te bieden tegen psychische aanvallen en wordt vaak gebruikt door mensen die verslavingsgedrag bestrijden. Het kan nuttig zijn voor iedereen met elektrische gevoeligheid, zoals voor mobiele telefoons en computers. Wanneer het als sieraad wordt gedragen, zou het vreugde en geluk stimuleren. Het kan ook stress verlichten en hoop herstellen door negatieve gevoelens te verdrijven.