Pectoliet

Het mineraal powelliet is een calcium-molybdaat (CaMoO4). Het vormt tetragonale kristallen en is diepblauw, groenbruin of geel tot grijs van kleur, maar is vaak anhedrisch. Powelliet heeft een duidelijke splijting en brosse tot conchoïdale breukvlakken. De hardheid is 3,5 tot 4 en het soortelijk gewicht is 4,34. Het mineraal werd voor het eerst beschreven in 1891 in een mijn in Adams County, Idaho (Verenigde Staten); het is genoemd naar de Amerikaanse geoloog en ontdekkingsreiziger John Wesley Powell (1834 - 1902). Het wordt veel gevonden in de Oeral, Marokko en in de Verenigde Staten. Powelliet vormt een vaste mengreeks met scheeliet (calciumwolframaat, CaWO4).

Het grijze, groene, gele, rode of roodbruine titaniet heeft een diamantglans, een roodwitte streepkleur en de splijting van het mineraal is duidelijk volgens het kristalvlak [110] en imperfect volgens [100] en [112]. Het kristalstelsel is monoklien. Titaniet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,48, de hardheid is 5 tot 5,5 en het mineraal is, door de insluitsels van de zeldzame aardelementen, mild radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 3805,77.

Het opaak staalgrijze of zwarte tennantiet heeft een metallische glans, een roodgrijze streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Het kristalstelsel is kubisch. Tennantiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,65, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief.

Inesite is een waterhoudend calciummangaansilicaatmineraal. De chemische formule is Ca2Mn7Si10O28 (OH) 2 • 5 (H2O). Inesite is een inosilicaat met een triklien kristalsysteem. Het heeft een Mohs-hardheid van 5,5 tot 6 en een soortelijk gewicht van 3,0. De naam is afkomstig van het Griekse Ίνες (ines), "vezels" in verwijzing naar zijn kleur en gewoonte.

Hornblendite is een plutonische rots die voornamelijk bestaat uit de amfibool hoornblende. Hoornblende-rijke ultramafische gesteenten zijn zeldzaam en wanneer hoornblende de dominante minerale fase is, worden ze geclassificeerd als hoornblendieten met kwalificaties zoals granaathoornblendiet die een tweede overvloedig aanwezig mineraal identificeren. Metamorfe gesteenten die overwegend uit amfibolen bestaan, worden amfibolieten genoemd.

Vauxite is een fosfaatmineraal met de chemische formule FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 6 (H2O). Het behoort tot de laueiet - paravauxietgroep, de paravauxiet-subgroep, hoewel Mindat het noemt als een lid van de vantasseliet Al4 (PO4) 3 (OH) 3 · 9H2O-groep. Er is geen gelijkenis in structuur tussen vauxiet en paravauxiet FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 8H2O of metavauxiet FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 8H2O, hoewel ze chemisch sterk op elkaar lijken, en alle mineralen samen voorkomen als secundair mineralen. Vauxite werd in 1922 genoemd naar George Vaux Junior (1863-1927), een Amerikaanse advocaat en mineralenverzamelaar.

Thaumasiet is een zeldzaam mineraal dat voorkomt in de vorm van doorschijnende of transparante hexagonale kristallen. Hoewel het erg aantrekkelijk is, is de thaumasiet vrij zacht en kwetsbaar, dus je zult hem meestal in cabochons gesneden vinden. De naam komt van het Griekse woord "thaumazein", wat "verrast worden" of "verwonderen" betekent, wat verwijst naar zijn ongebruikelijke chemische samenstelling.

Chlorietmineralen hebben een vorm tussen mica's en kleimineralen in en hebben de silica-tetraëders in ringen geordend. Afhankelijk van de chemische samenstelling hebben de leden van de chlorietgroep meer of minder magnesium, aluminium, ijzer of andere elementen. Over het algemeen ligt de gemiddelde soortelijke massa tussen de 2,6 en 3,2. De hardheid van chlorietmineralen varieert van 2 tot 3. De chlorieten zijn geen van allen radioactief, wat ze onderscheidt van veel kleimineralen en mica's die dat wel licht zijn.