Thaumasiet

Vauxite is een fosfaatmineraal met de chemische formule FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 6 (H2O). Het behoort tot de laueiet - paravauxietgroep, de paravauxiet-subgroep, hoewel Mindat het noemt als een lid van de vantasseliet Al4 (PO4) 3 (OH) 3 · 9H2O-groep. Er is geen gelijkenis in structuur tussen vauxiet en paravauxiet FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 8H2O of metavauxiet FeAl2 (PO4) 2 (OH) 2 · 8H2O, hoewel ze chemisch sterk op elkaar lijken, en alle mineralen samen voorkomen als secundair mineralen. Vauxite werd in 1922 genoemd naar George Vaux Junior (1863-1927), een Amerikaanse advocaat en mineralenverzamelaar.

Chlorietmineralen hebben een vorm tussen mica's en kleimineralen in en hebben de silica-tetraëders in ringen geordend. Afhankelijk van de chemische samenstelling hebben de leden van de chlorietgroep meer of minder magnesium, aluminium, ijzer of andere elementen. Over het algemeen ligt de gemiddelde soortelijke massa tussen de 2,6 en 3,2. De hardheid van chlorietmineralen varieert van 2 tot 3. De chlorieten zijn geen van allen radioactief, wat ze onderscheidt van veel kleimineralen en mica's die dat wel licht zijn.

Shigaite is een zeldzaam mineraal dat momenteel slechts op enkele plaatsen in de wereld bekend is. Het komt in de vorm van kleine, zeshoekige kristallen met scherpe randen. Het draagt de naam naar de Shiga-prefectuur in Japan, waar het in 1985 werd ontdekt. De shigaite wordt vaak geassocieerd met andere mineralen en wordt regelmatig gezocht door edelsteenverzamelaars.

De helderheid en glans van de fosfofylliet maken het een uitstekende keuze voor gebruik als edelsteen; de broze aard ervan maakt het echter erg moeilijk om in een bruikbare vorm voor sieraden te boetseren. Het wordt meestal gebruikt als een verzameljuweel in zijn ruwe staat. De grootste exemplaren komen zelden voor, die afkomstig zijn uit Bolivia.

Chlorietmineralen hebben een vorm tussen mica's en kleimineralen in en hebben de silica-tetraëders in ringen geordend. Afhankelijk van de chemische samenstelling hebben de leden van de chlorietgroep meer of minder magnesium, aluminium, ijzer of andere elementen. Over het algemeen ligt de gemiddelde soortelijke massa tussen de 2,6 en 3,2. De hardheid van chlorietmineralen varieert van 2 tot 3. De chlorieten zijn geen van allen radioactief, wat ze onderscheidt van veel kleimineralen en mica's die dat wel licht zijn.

Onder invloed van UV-licht, fluoresceert het gyroliet wit. Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Serpierite (Ca (Cu, Zn) 4 (SO4) 2 (OH) 6 · 3H2O) is een zeldzaam, hemelsblauw gekleurd gehydrateerd sulfaatmineraal dat vaak wordt aangetroffen als een product na de mijnbouw. Het is een lid van de devilline-groep, die leden heeft aldridgeite (Cd, Ca) (Cu, Zn) 4 (SO4) 2 (OH) 6 · 3H2O, campigliaite Cu4Mn (SO4) 2 (OH) 6 · 4H2O, devilline CaCu4 (SO4) 2 (OH) 6 · 3H2O, kobyasheviet Cu5 (SO4) 2 (OH) 6 · 4H2O, lautenthaliet PbCu4 (SO4) 2 (OH) 6 · 3H2O en een niet nader genoemde dimorf van devilline. Het is het calciumanaloog van aldridgeite en het is dimorf met orthoserpieriet CaCu4 (SO4) 2 (OH) 6 · 3H2O. Het werd ontdekt in 1881 en genoemd door Alfred Des Cloizeaux ter ere van Giovanni Battista Serpieri [el]. Serpieri was een Italiaanse revolutionair, ingenieur en mijnondernemer die mijnen ontwikkelde in het Lavrion-gebied van Griekenland en de Montecatini Company oprichtte. Hij werd in 1832 in Italië geboren en stierf in 1897 in Griekenland.

Het opaak donkerrobijnrode of zwarte polybasiet heeft een submetallische glans, een roodzwarte streepkleur en het mineraal kent een slechte splijting volgens het kristalvlak [100]. Het kristalstelsel is monoklien. Polybasiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,8, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is niet radioactief.