Euklaas

Segnitite is een loodijzer (III) arsenaatmineraal. Segnitite werd voor het eerst gevonden in de ertsafzetting Broken Hill in Broken Hill, New South Wales, Australië. In 1991 werd segnitite goedgekeurd als nieuw mineraal. Segnitiet is sindsdien wereldwijd gevonden in de buurt van vergelijkbare locatietypes waar rotsen vooral rijk zijn aan zink en lood. het is genoemd naar de Australische mineraloog, edelsteenkundige en petroloog Edgar Ralph Segnit. Het mineraal is vernoemd naar ER Segnit vanwege zijn bijdragen aan de Australische mineralogie. Segnitiet is geen primair ertsmineraal, maar wordt gevonden naast andere bekende ertsmineralen zoals galena, sfaleriet, pyriet en meer. Veel mineralen die met segnitiet worden gevonden, zijn belangrijk voor industriële doeleinden. Mineralen geassocieerd met segnitite vormen metaallegeringen, batterijen en zelfs pigmenten. Karminiet en beudaniet zijn nauw verwant aan segnitiet. In feite worden vormen van beudaniet gewoonlijk verward met segnitiet, aangezien de sulfaat- en arsenaatanionen gemakkelijk met elkaar uitwisselbaar zijn. Andere minerale relaties zijn onder meer goethiet, coronadiet, agardiet, bayldoniet en mimetiet. De ingestelde parameters voor de ruimtegroep en chemische samenstelling moeten nog worden bevestigd. Segnitite heeft losse grenzen en conclusies over segnitite zijn afgeleid van bijbehorende mineralen. Chemisch gezien zijn er veel varianten van segnitiet die de metingen van ruimtegroepen en interpretaties van chemische analyses beïnvloeden. Met andere woorden, segnitite-monsters van over de hele wereld kunnen erg van elkaar verschillen, waardoor het moeilijk is om nauwkeurige chemische metingen te doen.

Het monokliene mineraal heeft een gemiddelde dichtheid van 2,98, een hardheid van 5,5 en een witte streep.

De zeldzaamste variëteit van beryl, dit mineraal is zo zeldzaam dat slechts één rode Beril wordt gedolven voor elke 150.000 edelsteen-kwaliteit diamanten. Het wordt alleen in de VS gevonden en stenen van groot formaat zijn extreem moeilijk te delven. Ook bekend als rode smaragd, is rode Beril extreem duur vanwege zijn schoonheid en zeldzaamheid.

Het doorzichtig tot subdoorschijnend kleurloze, witte, groengrijze, grijsbruine of gele diaspoor heeft een glas- tot parelglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens [010] en goed volgens [110]. Het kristalstelsel is orthorombisch. Diaspoor heeft een gemiddelde dichtheid van 3,4, de hardheid is 6,5 tot 7 en het mineraal is niet radioactief. De dubbelbreking van diaspoor is 0,0470 - 0,0500.

Ettringiet is het resultaat van de reactie van tricalciumaluminaat of verbindingen daarvan in cement met sulfaten en water. Ettringiet vormt zich in de cementpasta de eerste paar uur na toevoegen van water. De vorming van ettringiet heeft een forse volumevergroting tot gevolg in het jonge plastische beton. Bij langzame verharding is dit geen direct probleem omdat het beton dan nog plastisch is. Bij snellere verharding kunnen scheuren optreden. Bij bv. vries-dooi-problemen of bij extra aanvoer van sulfaationen kan ettringiet in beton ervoor zorgen dat het beton vanuit de met ettringietkristallen gevulde poriën verzwakt en "verpulvert".

Chrysopraas (Grieks: chrysos, goud en prason, prei) is een variëteit van het mineraal chalcedoon, waarmee het de chemische, optische en fysische eigenschappen deelt. Het kan kleine hoeveelheden nikkel bevatten en heeft een kleur die kan variëren van appelgroen tot diepgroen. Chrysopraas wordt vaak gebruikt als edelsteen. Chrysopraas wordt gewonnen in Australië (Queensland en West-Australië), Duitsland, Polen, Rusland, de Verenigde Staten (in de staten Arizona en Californië) en Brazilië.

Mixite is een zeldzaam Mixite met de formule: BiCu6 (AsO4) 3 (OH) 6 · 3 (H2O). Het kristalliseert in het hexagonale kristalsysteem dat typisch optreedt als uitstralende naaldprisma's en massieve korsten. De kleur varieert van wit tot verschillende tinten groen en blauw. Het heeft een Mohs-hardheid van 3,5 tot 4 en een soortelijk gewicht van 3,8. Het heeft een ongelijke breuk en een schitterende tot onvermurwbare glans. Het komt voor als een secundair mineraal in de geoxideerde zones van koperafzettingen. Bijbehorende mineralen zijn onder meer: bismutiet, smaltiet, natief bismut, atelestiet, erythriet, malachiet en bariet. Het werd in 1879 ontdekt nabij J´achymov, Tsjechië door mijningenieur Anton Mixa. Mixite is ook gevonden in Argentinië, Australië, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Italië, Japan, Mexico, Namibië, Polen, Spanje, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Mixite is het naamgenootlid van de mixite-mineraalgroep, die de algemene chemische formule Cu6A (TO4) 3 (OH) 6 · 3H2O heeft, waarbij A een REE, Al, Ca, Pb of Bi is en T P of As is . Naast mixiet bevat deze mineraalgroep de isostructurele mineralen agardiet- (Y), agardiet- (Ce), agardiet- (Nd), agardiet- (La), calciopetersiet, goudeyiet, petersiet- (Ce), petersiet- (Y ), plumboagardiet en zálesíite.

Austinite is een lid van de adeliet-descloizietgroep, adeliet-subgroep, het zink (Zn) eindlid van de koper-Zn-reeks met conichalciet. Het is de zinkanaloog van cobaltaustiniet en nickelaustiniet. Vroeger werd gedacht dat "brickeriet" een andere soort was, maar het wordt nu beschouwd als identiek aan austiniet. Austinite is genoemd ter ere van Austin Flint Rogers (1877–1957), een Amerikaanse mineraloog van Stanford University, Californië, VS.