Witheriet

Het is raadzaam om voorzichtig met witheriet om te gaan om stofontwikkeling te voorkomen en daarna de handen grondig te wassen. Draag bij het snijden of polijsten witheriet een stofmasker om het inademen van zware metaaldeeltjes te voorkomen. Bewaar witheriet in een afgesloten container in een goed geventileerde ruimte, buiten het bereik van kinderen en huisdieren. Voor degenen die betrokken zijn bij kristalgenezing: stop het nooit in je mond.

Witheriet komt voornamelijk voor in hydrothermale aders van lage temperatuur. De typelocatie is in Alston Moor, Cumberland, Engeland.

Een experiment uitgevoerd door Josiah Wedgwood leidde ertoe dat het werd gebruikt in zijn 'Jasperwaar'; het mineraal werd voorheen als waardeloos beschouwd. Witheriet is gebruikt voor het harden van staal en voor het maken van cement, glas, emailwerk, zeep, kleurstof en explosieven. Witheriet kristalliseert in het orthorhombische systeem. De kristallen worden steevast met elkaar verbonden in groepen van drie, waardoor pseudo-hexagonale vormen ontstaan die enigszins lijken op bipyramidale kristallen van kwarts, de vlakken zijn meestal ruw en horizontaal gegroefd. Het verandert in een hexagonale fase bij 1084 K die verandert in een kubische fase bij 1254 K. Het mineraal is genoemd naar William Withering, die in 1784 erkende dat het chemisch verschillend was van barieten. Het komt voor in aderen van looderts in Hexham in Northumberland, Alston in Cumbria, Anglezarke, nabij Chorley in Lancashire en een paar andere plaatsen. Witheriet wordt gemakkelijk omgezet in bariumsulfaat door de werking van water dat calciumsulfaat in oplossing bevat en kristallen worden daarom vaak met bariet bedekt. Het is de belangrijkste bron van bariumzouten en wordt in aanzienlijke hoeveelheden gewonnen in Northumberland. Het wordt gebruikt voor de bereiding van rattengif, bij de vervaardiging van glas en porselein, en vroeger voor het raffineren van suiker. Het wordt ook gebruikt voor het regelen van de chromaat-sulfaatverhouding in chroom galvanische baden.

Witherite zijn onder meer: Cave-in-Rock, Illinois, VS; Pigeon Roost Mine, Glenwood, Arkansas, VS; Settlingstones Mine Northumberland; Alston Moor, Cumbria; Anglezarke, Lancashire en Burnhope, County Durham, Engeland; Thunder Bay-gebied, Ontario, Canada, Duitsland en Polen (Tarnowskie Góry en Tajno in de regio Suwałki).

In 1789 noemde de vooraanstaande Duitse geoloog Abraham Gottlob Werner het mineraal witheriet ter ere van William Withering. De Matthew Boulton-mineralencollectie van het Birmingham Museum and Art Gallery bevat mogelijk een van de vroegst bekende exemplaren van Witheriet. Een label in het handschrift van Boulton, vermeldt: "No.2 Terra Ponderosa Aerata, me geschonken door Dr. Withering".