Zinkeniet

Het kleurloze, grijze, groene of lichtgele clinozoisiet heeft een glasglans, een grijswitte streepkleur en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,34 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief. De orthorombische variant van clinozoisiet wordt zoisiet genoemd.

Ludlamiet is een zeldzaam mineraal dat voor het eerst werd ontdekt in Cornwall, Engeland aan het einde van de 19e eeuw. Met tinten die variëren van heel bleek, mintgroen tot diep olijfgroen, worden kristallen slechts af en toe in edelstenen gesneden. Je zult er eerder een in zijn natuurlijke formatie vinden, op de plank van de verzameling van een rotshond.

Colemaniet is kleurloos, wit, grijs tot geel-oranje en heeft een monoklien kristalstelsel. De kristallen zijn Granulair tot nodulair. Het breukvlak is oneffen tot subconchoïdaal en heeft een perfecte splijting volgens het breukvlak [010]. De hardheid is 4,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt 2,42 g/cm³. Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief maar wel geel fluorescerend.

Olmiite is een relatief nieuw mineraal dat in 2006 door IMA is goedgekeurd. Daarvoor werden de exemplaren uit het Kalahari Manganese Field, Zuid-Afrika, verward met zijn calcium dominante analoge poldervaartiet. Het vertoont een bleke tot matig roze kleur, soms licht bruinachtig. Exemplaren met bolvormige of vlindervormige kristallen clusters zijn zeer welkom bij de verzamelaars.

Het roodbruin tot bruine of zwarte hübneriet heeft een roodbruine streepkleur, een submetallische glans en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [010]. De gemiddelde dichtheid is 7,15 en de hardheid is 4,5. Het kristalstelsel is monoklien en hübneriet is niet radioactief.

Het doorzichtige tot doorschijnende blauw- tot blauwgroene of donkergroene caledoniet heeft een vettige tot glasglans, een groenwitte streepkleur en de splijting is perfect volgens het kristalvlak [001] en duidelijk volgens [100]. Caledoniet heeft een gemiddelde dichtheid van 6,05 en de hardheid is 2,5 tot 3. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

Nautilus is een mariene koppotige bekend om zijn kenmerkende spiraalvormige schelp, die is verdeeld in meerdere kamers. Nautilusen kunnen hun drijfvermogen aanpassen door het gasgehalte in hun kamers te reguleren, waardoor ze hun diepte in de oceaan kunnen beheersen en aan roofdieren kunnen ontsnappen. Nautilus komt voor in de tropische wateren van de Indo-Pacifische regio, inclusief gebieden zoals de Filippijnen, Fiji en Australië. Nautilus heeft een lange evolutionaire geschiedenis, die meer dan 500 miljoen jaar teruggaat, en wordt beschouwd als een levend fossiel.

Stolziet is een mineraal met de chemische formule PbWO4 (loodwolframaat). Het werd in 1845 ontdekt en vernoemd naar de Tsjech Joseph Alexi Stolz. Stolziet vormt tetragonale kristallen. Stolziet vormt een vaste mengreeks met wulfeniet en komt daarmee samen vaak voor. In wulfeniet is de wolfraam vervangen door molybdeen.