Yangite

Yangiet is kleurloos, variërend tot lichtbruin wanneer het wordt blootgesteld aan doorgelaten licht. Het mineraal heeft een glasachtige glans en streept wit. Yangiet heeft een hardheid van vijf op de schaal van Mohs en vertoont perfecte splijting langs {101}. Er is geen bewijs van tweelingvorming of scheiding binnen de beschikbare specimens. Yangiet is sectiel en wordt vaak aangetroffen met een bladvormige of plaatachtige gewoonte. Het mineraal is biaxiaal en kan tot 12 mm lang worden langs de [010]-as. Yangiet is onoplosbaar in verschillende vloeistoffen, waaronder water, aceton en zoutzuur.

Yangiet werd aanvankelijk gevonden in een monster afkomstig van de Kombat-mijn, gelegen in de Otavi-vallei in Namibië. Het monster werd verkregen van John Innes, een senior mineralogist van de Tsumeb Corporation. Yangiet komt voor in een erts dat wordt gekenmerkt door een epithermale associatie. Dit ertstype vormt zich met smalle aders samengesteld uit galena, rhodochrosiet, helviet en bariet.

De kettingsilicaatstructuur wordt gevormd door dubbele wollastonietketens. Deze tetraëdrische formaties lopen parallel met de [010]-as en verbinden zich met Mn-polyedrische en Pb-polyedrische hoeken. De ketens worden ook gedefinieerd door afwisselende tetraëdrische ringen van vier en zes leden. Yangiet heeft drie Si-tetraëdrische sites, gedefinieerd als Si1, Si2 en Si3. Respectievelijk zijn de gemiddelde bindingslengtes 1.622 Å, 1.622 Å en 1.624 Å. Yangiet is samengesteld uit een octaëdrisch gecoördineerd Mn-kation. Binnen de kristalstructuur heeft Pb een coördinatienummer van vijf, gebonden aan O-moleculen.