Varisciet

De slechte taaiheid van varisciet is te wijten aan de neiging om een matrix van andere mineralen te bevatten, die zwakke plekken kunnen creëren en de gevoeligheid voor breuk bij impact kunnen vergroten.

Varisciet's gevoeligheid voor water, direct zonlicht, hitte en chemische blootstelling maakt het minder ideaal voor dagelijks gebruik waar dergelijke elementen vaak voorkomen.

Varisciet komt veel voor als verweringsproduct van aluminiumhoudende fosfaatgesteenten. De typelocatie is Messbach, Plauen, Vogtland (Variscia), Thüringen, Duitsland.

Variscite wordt soms gebruikt als halfedelsteen, en is populair voor houtsnijwerk en decoratief gebruik vanwege zijn mooie en intense groene kleur, en wordt vaak gebruikt in zilversmeden in plaats van turkoois. Varisciet is zeldzamer en minder gebruikelijk dan turkoois, maar omdat het niet zo algemeen verkrijgbaar is als turkoois of zo bekend bij het grote publiek, is onbewerkt varisciet meestal minder duur dan turkoois.

Bekende plaatsen zijn Lucin, Snowville en Fairfield in Utah, Verenigde Staten. Laatst ook gevonden in Wyoming. Het wordt ook gevonden in Duitsland, Australië, Polen, Spanje en Brazilië.

Variscite is een secundair mineraal dat wordt gevormd door directe afzetting uit fosfaathoudend water dat heeft gereageerd met aluminiumrijke gesteenten in een omgeving aan de oppervlakte. Het komt voor als fijnkorrelige massa's in knobbeltjes, holtevullingen en korsten. Varisciet bevat vaak witte aders van het mineraal calciumaluminiumfosfaat crandalliet. Het werd voor het eerst beschreven in 1837 en genoemd naar de plaats Variscia, de historische naam van het Vogtland, in Duitsland. Vroeger heette varisciet Utahlite. Soms zijn materialen die turkoois of varisciet kunnen zijn op de markt gebracht als "variquoise". Waardering van de kleurbereiken die typisch in varisciet worden aangetroffen, hebben het de afgelopen jaren tot een populair juweeltje gemaakt. Varisciet uit Nevada bevat typisch zwarte spinnenwebben in de matrix en wordt vaak verward met groen turkoois. Het grootste deel van de in de afgelopen decennia teruggevonden Nevada-varisciet is afkomstig uit mijnen in Lander County. Bekende plaatsen zijn Lucin, Snowville en Fairfield in Utah, Verenigde Staten. Laatst ook gevonden in Wyoming. Het wordt ook gevonden in Duitsland, Australië, Polen, Spanje en Brazilië.

Het werd voor het eerst beschreven in 1837 en genoemd naar de plaats Variscia, de historische naam van het Vogtland, in Duitsland. Vroeger heette varisciet Utahlite. Soms zijn materialen die turkoois of varisciet kunnen zijn, op de markt gebracht als "variquoise".

Varisciet wordt beschouwd als een aardende steen die intellect en logica kan verbeteren. Het geeft een kalmerende energie vrij die helpt om stress en angst te verlichten. Het wordt vaak gedragen om de hele dag door te zorgen voor vrede en harmonie, waar de gebruiker ook heen gaat. Het wordt geassocieerd met het Hartchakra, waarvan wordt aangenomen dat het liefde en mededogen aantrekt, en kan helpen om meer vreugdevolle relaties met anderen te vormen.