Uraniniet

Uraniniet bevat radioactief uranium. Het wordt aanbevolen om een Geigerteller te gebruiken om de stralingsniveaus te meten voordat u het hanteert. Draag handschoenen en een masker om blootstelling aan radioactief stof op de huid en longen te voorkomen. Was uw handen en kleding na het hanteren. Bewaar het in een afgesloten doos in een goed geventileerde ruimte, weg van mensen.

Uraniniet wordt voornamelijk gevormd in pegmatieten van granitische en syenitische samenstelling. Ook in hydrothermale aders van hoge temperatuur wordt uraniniet gevormd. De typelocaties zijn de zuidelijke delen van het Canadese Precambrische schild, met name Bancroft in Ontario en New Hampshire in de Verenigde Staten en de goud-houdende conglomeraten van Transvaal, Zuid-Afrika. Het mineraal is echter al sedert de 15e eeuw bekend uit zilvermijnen in het Ertsgebergte, aan de Duits/Tsjechische grens. De typelocatie is het historische mijn- en kuuroord Joachimsthal, het moderne Jáchymov, aan de Tsjechische kant van de bergen, waar Franz Ernst Brückmann het mineraal (als "schwarz beck-erz") in 1772 beschreef. Pekblende uit het mijndepot van Johanngeorgenstadt in Duitsland was door Martin Heinrich Klaproth in 1789 gebruikt om het element uranium te ontdekken.

Uraninite is een belangrijk erts van uranium. Enkele van de allerbeste uraniumertsen ter wereld werden gevonden in de Shinkolobwe-mijn in de Democratische Republiek Congo (de oorspronkelijke bron voor het Manhattan-project) en in het Athabasca Basin in het noorden van Saskatchewan, Canada. Een andere belangrijke bron van pitchblende is bij Great Bear Lake in de Northwest Territories van Canada, waar het in grote hoeveelheden wordt gevonden in verband met zilver. Het komt ook voor in Australië, Tsjechië, Duitsland, Engeland, Rwanda, Namibië en Zuid-Afrika. In de Verenigde Staten is het te vinden in de staten Arizona, Colorado, Connecticut, Maine, New Hampshire, New Mexico, North Carolina en Wyoming. De geoloog Charles Steen verdiende een fortuin met de productie van uraniniet in zijn Mi Vida-mijn in Moab, Utah. Uraniumerts wordt over het algemeen dicht bij de mijn verwerkt tot yellowcake, wat een tussenstap is in de verwerking van uranium.

Uraniniet is een primaire bron van uranium, dat op zijn beurt wordt gebruikt voor verschillende doeleinden, vooral voor kernenergie. Omdat het radioactief is, kan het ook worden gebruikt voor radiometrische datering van gesteenten, en het is historisch belangrijk geweest voor het begrijpen van de aard van radioactieve elementen.

Het mineraal is in ieder geval sinds de 15e eeuw bekend uit zilvermijnen in het Ertsgebergte, aan de Duits / Tsjechische grens. De typelocatie is het historische mijn- en kuuroord dat bekend staat als Joachimsthal, het moderne Jáchymov, aan de Tsjechische kant van de bergen, waar FE Brückmann het mineraal in 1772 beschreef. Pitchblende uit de Johanngeorgenstadt-afzetting in Duitsland werd gebruikt door M. Klaproth in 1789 om het element uranium te ontdekken.

Uraninite vroeger bekend als pitchblende (van pek, vanwege zijn zwarte kleur, en blende, van blenden dat 'bedriegen' betekent, een term die door Duitse mijnwerkers werd gebruikt om mineralen aan te duiden waarvan de dichtheid het metaalgehalte suggereerde, maar waarvan de exploitatie destijds ze werden genoemd, waren onbekend of economisch niet haalbaar).