Tenoriet

Het zwarte of staalgrijze tenoriet heeft een zwarte streepkleur en een monoklien kristalstelsel. Het is bruin pleochroïsch, heeft een gemiddelde dichtheid van 6,5 en een hardheid van 3,5 tot 4. Het mineraal is niet radioactief. De aggregatietoestand van tenoriet is vast (solid) Tenoriet speelt een rol in de koperkringloop.

Tenoriet komt vooral voor als secundair mineraal in koper-ertsen. De typelocatie is de Vesuvius in Italië.

Tenoriet komt voor in de verweerde of geoxideerde zone die geassocieerd wordt met diepere primaire kopersulfide-ertslagen. Tenoriet komt vaak voor samen met chrysocolla en de koper carbonaten azuriet en malachiet. De dof grijs-zwarte kleur van tenoriet steekt scherp af tegen de vaak samengegroeide blauwe chrysocolla. Cupriet, inheemse koper en Fe-Mn oxiden komen ook voor in deze omgeving. Naast hydrothermale afzettingen komt tenoriet ook voor als een vulkanische sublimaat van de Vesuvius, Campania, en Etna, Sicilië, Italië. Als sublimaat komt het voor met koperchloriden, alkalichloriden en cotunniet. De Vesuviaanse sublimaat afzetting werd oorspronkelijk melaconise of melaconiet genoemd door F. S. Beudant in 1832. Tenoriet werd in 1841 vernoemd naar de Italiaanse botanicus Michele Tenore (1780–1861).

Het mineraal tenoriet is genoemd naar de Italiaanse botanicus Michele Tenore (1781 - 1861).