Tanzaniet

Gaspéite, een zeer zeldzaam nikkelcarbonaatmineraal, met de formule (Ni, Fe, Mg) CO3, is genoemd naar de plaats waar het voor het eerst werd beschreven, op het schiereiland Gaspé, Québec, Canada. Gaspéite is het nikkelrijke lid van de calcietgroep. Er bestaat een reeks vaste oplossingen tussen alle leden van deze groep met divalente kationen die gemakkelijk worden uitgewisseld binnen de gemeenschappelijke kristalstructuur. Het vormt massieve tot reniforme papillaire aggregaten in breuken, botryoidale concreties in lateriet of fractuurvulling. Het is ook aanwezig als vlekken en patina op ijzeroxide kisten van gossanous materiaal.

Het kleurloze, gele tot roodbruine vanadiniet heeft een bruingele streepkleur en het kent geen splijting. De gemiddelde dichtheid is 6,94 en de hardheid is 3,5 tot 4. Het kristalstelsel is hexagonaal en het mineraal is niet radioactief.

Tufsteen, tuf of tuffiet is een sedimentair gesteente van door een vulkaan uitgestoten materiaal. Het kan bestaan uit verschillende componenten, maar het bindende materiaal is vulkanische as. Hierin zijn gesteentefragmenten van de vulkaan of het omringende gesteente te vinden. Brokstukjes tefra in de vorm van lapilli klitten samen met vulkanische as tot tufsteen. Onder andere vulkanisch glas (obsidiaan) wordt in tuffiet aangetroffen.

Granodioriet is het felsischere equivalent van dioriet en het diepte- en ganggesteente-equivalent van het uitvloeiingsgesteente daciet. De mineralen met een redelijke kristalgrootte die in granodioriet voorkomen, zijn onder andere kwarts, amfibool, plagioklaas, kaliveldspaat, muscoviet en biotiet.

Charoite is een zeldzaam silicaatmineraal, voor het eerst beschreven in 1978 en genoemd naar de Chara-rivier. Charoiet is doorschijnend lavendel tot paars van kleur met een parelwitte glans. Charoiet is strikt massief van aard en breuken zijn conchoïdaal. Het heeft een ongewoon wervelend, vezelachtig uiterlijk, soms chatoyant, en dat, samen met zijn intense kleur, ertoe kan leiden dat velen aanvankelijk geloven dat het synthetisch is of kunstmatig versterkt. Hoewel het naar verluidt in de jaren veertig werd ontdekt, was het bij het grootste deel van de wereld pas bekend toen het in 1978 werd beschreven. Er wordt gezegd dat het ondoorzichtig en onaantrekkelijk is als het in het veld wordt aangetroffen; een feit dat mogelijk heeft bijgedragen aan de late erkenning ervan.

De aantrekkelijke citroenkleur maakt citroen Magnesiet een enorm populaire getrommelde steen, geliefd bij verzamelaars en vaak gebruikt in sieraden. Ook wel Citroenchrysopraas of Limoenchrysopraas genoemd, is dit materiaal eigenlijk een Nikkelcarbonaatmineraal wetenschappelijk en formeel genaamd Gaspéiet. Dit mineraal is erg zeldzaam en daarom niet wijdverbreid bekend.

Fylliet is een gesteente dat vooral bestaat uit kwarts, sericiet en chloriet (mica's). Ook kunnen grafietkristallen in fylliet voorkomen. Door de aanwezigheid van mica's heeft het gesteente een zijdeachtige glans. De platige structuur wordt veroorzaakt door de mica's die als fylosilicaten het gesteente splijten.

Het witte, gele, groene, blauwe of bruine vesuvianiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een onduidelijke splijting volgens de kristalvlakken [110], [100] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,4 en de hardheid is 6,5. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.