Stanniet

Het opaak donkerrobijnrode of zwarte polybasiet heeft een submetallische glans, een roodzwarte streepkleur en het mineraal kent een slechte splijting volgens het kristalvlak [100]. Het kristalstelsel is monoklien. Polybasiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,8, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is niet radioactief.

Elpidiet is een gehydrateerd natriumzirkoniumsilicaatmineraal. Kristalvezelig, altijd wit tot geelachtig van kleur. De meeste opmerkelijke exemplaren kwamen uit de beroemde mijn van Mont Saint-Hilaire, Canada. De naam van dit mineraal kwam van het Griekse woord "hoop", het was een nieuw mineraal dat werd gevonden in een potentiële Groenlandse mijn. De onderzoekers die het noemden, hoopten dat er meer nieuwe mineralen zouden worden gevonden.

Rockbridgeite is een donkergroen tot zwart gekleurd fosfaatmineraal met zowel ijzer (II) als ijzer (III) ionen. Het dankt zijn naam in 1949 aan de plaats die het ontdekte: Rockbridge County, Virginia, VS.

Leucophosphite is een fosfaatmineraal afgeleid van guano (uitwerpselen van vogels of vleermuizen).

Glaucodoot is een metaalachtig mineraal dat wordt gekenmerkt door zijn ondoorzichtige uiterlijk en grijsachtige tinwitte kleur. Het wordt aangetroffen in hydrothermale afzettingen, vaak samen met andere mineralen zoals pyrrhotiet en chalcopyriet. Het werd ooit gebruikt voor het maken van een decoratief, diepblauw kobaltglas genaamd "smalt".

Epididymiet is een gehydrateerd natriumberylliumsilicaat. Het deelt dezelfde chemische samenstelling met eudidymiet, maar met een andere kristalstructuur. De naam ervan is afgeleid van het Griekse woord "near" en "twin", die respectievelijk staan voor "de relatie met eudidymite" en "de gewoonte dat het altijd voorkomt bij tweelingen".

Howliet is een witte steen met zwarte of donkergrijze aderen die door het gepolijste oppervlak lopen. Deze steen wordt gewaardeerd om zijn marmerachtige uitstraling en het vermogen om kleurstoffen op te nemen. Howliet werd voor het eerst gevonden in Canada, maar wordt nu ook gewonnen in de VS, Brazilië en Zuid-Afrika. Het wordt vaak verwerkt tot decoratieve objecten en als het blauw wordt gekleurd, lijkt het op turquoise.

De granaatgroep bevat mineralen met een kubisch kristalstelsel en kristallen in de vorm van rombische dodecaëders en trapezoëders. Het zijn nesosilicaten met de algemene formule A3B2(SiO4)3. Granaten kunnen de chemische elementen calcium, magnesium, aluminium, ijzer, ijzer, chroom, mangaan en titanium bevatten. Granaten laten geen splijting zien. De hardheid is 6,5 - 7,5 en granaten kunnen transparant tot opaak zijn. De naam "granaat" is afkomstig van het Latijnse woord granatus, en refereert aan malum garanatum (granaatappel) een plant met rode zaden die lijken op veel gevonden granaatkristallen. Granaten zijn in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, en de naam suggereert, niet altijd rood, maar kunnen paars, rood, oranje, geel, groen, bruin, zwart of kleurloos zijn. In 1998 werd in Bekily, Madagaskar, voor het eerst een blauw-roze granaat gevonden. Deze variant geldt als zeer zeldzaam. De meest voorkomende zes varianten zijn pyroop, almandien, spessartiet, grossulaar, uvaroviet en andradiet. Deze komen voor in twee vaste oplossingsreeksen: De pyralspiet-groep: pyroop-almandien-spessartiet De ugrandiet-groep: uvaroviet-grossulaar-andradiet