Smithsoniet

Het doorgaans grijskleurige trachiet bevat naast kaliveldspaat ook pyroxenen en amfibolen en kleine hoeveelheden kwarts en nefelien kunnen in het stollingsgesteente voorkomen. De silicaconcentratie van het gesteente is hoog, hoewel het weinig kwarts bevat. De meeste silica zit in de veldspaten. Trachiet is volgens het QAPF-diagram een overgangsgesteente tussen fonoliet (rijker aan nefelien) en ryoliet (rijker aan kwarts). De dieptegesteente-variant van trachiet is syeniet.

Het gele, groene of roze adamiet heeft een witte streepkleur en een glasglans. De splijting is goed volgens het kristalvlak [101] en slecht volgens [010], adamiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,4 en de hardheid is 3,5. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief. Adamiet uit de Ojuela mijn in Durango, Mexico vertoont vaak sterke, groene fluorescentie. Adamiet wordt meestal samen met andere mineralen gevonden, bijvoorbeeld met limoniet, hemimorfiet, calciet, malachiet, azuriet en smithsoniet.

Franklinite is een oxidemineraal behorend tot de normale spinel-subgroep van de ijzer (Fe) -serie, met de formule ZnFe2O4. Net als bij een ander magnetiet van een spinel-lid, kunnen zowel ferro (2+) als ferri (3+) ijzer aanwezig zijn in Frankliniet-monsters. Tweewaardig ijzer en / of mangaan (Mn) kan gewoonlijk zink (Zn) vergezellen en driewaardig mangaan kan in de plaats komen van wat ijzerijzer. Op zijn typelocatie is Frankliniet te vinden met een breed scala aan mineralen, waarvan er vele fluorescerend zijn. Vaker komt het voor met willemiet, calciet en rood zinkiet. In deze rotsen vormt het zich als verspreide kleine zwarte kristallen met hun octaëdrische vlakken soms zichtbaar. Het kan zelden worden gevonden als een enkel groot euhedraal kristal. Frankliniet was een ondergeschikte erts van uranium, zwavelzuur en kwik. Het is vernoemd naar zijn lokale ontdekking in de Franklin Mine en Sterling Hill Mines in New Jersey.

Het gras-, prei- of appelgroene torberniet heeft een glas- tot parelglans, een vaalgroene streepkleur en de splijting is duidelijk volgens het kristalvlak [100] en perfect volgens [001]. Het kristalstelsel is tetragonaal. Torberniet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,2, de hardheid is 2 tot 2,5 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray-waarde volgens het American Petroleum Institute is 3.705.085,43.

Het blauwe, azuurblauwe, paarsblauwe of groenblauwe lazuriet heeft een glas- tot doffe glans, een lichtblauwe streepkleur en de splijting is imperfect volgens het kristalvlak [110]. De gemiddelde dichtheid is 2,4 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

Een juweel met een boleiet in je handen houden is een traktatie die maar weinigen zullen ervaren. Dit prachtige mineraal bevat kostbare elementen als zilver, maar wordt weergegeven in een onvergetelijke blauwe verpakking. In sommige verzamelcircuits wordt het beschouwd als de zeldzaamste van alle geslepen edelstenen, en de beschikbaarheid is vrij schaars op de markten van handelaren.

Het doorzichtig tot doorschijnend kleurloze, witte, gele, lichtgroene of bruine datoliet heeft een glasglans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. Datoliet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,9 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Het mineraal pargasiet is een inosilicaat met de chemische formule NaCa2Mg3FeSi6Al3O22(OH)2. Het behoort tot de groep van de amfibolen.