Serafiniet

Concretion verwijst naar een geologische formatie die wordt gekenmerkt door een harde, compacte massa die wordt aangetroffen in sedimenten of sedimentaire gesteenten. Het ontstaat door de neerslag van mineraalcement, vaak geconcentreerd rond een kiezelsteen, fossiel of organisch materiaal. Vanwege de karakteristieke vorm werd dit materiaal vaak verkeerd begrepen en aangezien voor versteende eieren, schildpadschilden, botten of zelfs buitenaards puin.

Phosphosiderite is een zeldzaam mineraal dat genoemd wordt naar zijn belangrijkste componenten, fosfaat en ijzer. De sideriet aan het einde van fosfosideriet komt van "sideros", het Griekse woord voor ijzer. Het werd ontdekt in 1890. Het wordt gewonnen in sommige delen van Chili, Argentinië, Duitsland, Portugal en de Verenigde Staten. Het is volledig oplosbaar in zoutzuur en bijna onoplosbaar in salpeterzuur. Het wordt meestal in de vorm van een cabochon gesneden. Fosfosideriet staat bekend als "Piedrea voga", wat roze steen of "La Roca Voca" betekent, wat zich in veel andere landen vertaalt naar roze steen.

Grauwacke is een donkerkleurig sedimentair gesteente dat veel veldspaten, mica's, en/of zware mineralen bevat. Grauwackes zijn niet duidelijk gedefinieerd en de term is voor uiteenlopend gesteente gebruikt. Om die reden wordt het gebruik van de term soms ontraden. Meestal gaat het om donkere zandsteen die uit een groot aandeel matrix bestaat, en een grote fractie mica's zoals chloriet en biotiet bevat. Zulk gesteente kan vormen bij een hoge afzettingssnelheid, waardoor geen verwering op kan treden en de mineralen bewaard blijven. Sommige grauwackes zijn turbidieten. Grauwackes kunnen wackes zijn maar dat hoeft niet het geval te zijn. Een zandsteen die veel andere mineralen bevat, wordt een zogenaamde "vuile" zandsteen genoemd. De naam van het gesteente verwijst naar de kleur die het aanneemt; door de variëteit aan silica-arme mineralen heeft het gesteente een grauwe, vaak groengrijze, kleur. Een bekende groeve van grauwacke bevindt zich nabij Lindlar (Oberbergischer Kreis).

Het mineraal hemimorfiet (ook wel calamien genoemd) is een gehydrateerd zink-silicaat met de chemische formule Zn4Si2O7(OH)2·H2O. Het behoort tot de sorosilicaten. Het mineraal komt met name voor als oxidatieproduct in de bovenlaag van zinkblende afzettingen. Bekende vindplaatsen zijn de Belgisch-Duitse grens, Silezië in Polen, en de staten Pennsylvania en Missouri in de Verenigde Staten. In Kelmis is Museum Vieille Montagne, dat onder meer gaat over de winning in de streek bij de Belgisch-Duitse grens. De Mijnzetel van Blieberg ligt in dit gebied en hier zijn kleine hoeveelheden gewonnen.

Het oranjegele, olijfgroene of bruine wulfeniet heeft een vettige glans, een geelwitte streepkleur en een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [101]. De gemiddelde dichtheid is 6,75 en de hardheid is 3. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.

Het kleurloze, blauwige, witte, gele, roze of bruine fenakiet heeft een witte streepkleur en een glasglans. De hardheid van het mineraal is 8 op de schaal van Mohs en het doorzichtig tot doorschijnende mineraal komt voor in kristallen of korrelige of radiale aggregaten. Het soortelijk gewicht van fenakiet is 2,98 en het mineraal heeft een trigonaal kristalstelsel.

Robijn is de rode variant van het mineraal dat bekend staat als korund, terwijl saffier de blauwe variant is van hetzelfde mineraal. Hoewel korund overvloedig aanwezig is, zijn de edelstenen relatief zeldzaam en zeer gewild. In zijn natuurlijke kristalvorm kan Ruby worden gevonden opgesloten in verschillende rotsgrondmassa's. Robijn in Veldspaat is er een van.

Starburst Jaspis, genoemd naar zijn bruine, sterachtige patronen op een bruine achtergrond, is eigenlijk een soort ryoliet. Ook verkocht onder de naam spin jaspis, kan starburst Jaspis mooi gepolijst worden. Deze steen met opvallende patronen wordt gedolven in Mexico, meestal getrommeld en regelmatig verwerkt tot cabochons, kralen, bollen en geodes.