Opaal

Opaal is zeer delicaat en breekt zeer gemakkelijk. Hoewel het mogelijk is om sieraden ervan te maken, als het edelsteenmateriaal voldoende dik is, vereist het voorzichtig hanteren tijdens het dragen om breken te voorkomen.

Bij dagelijks gebruik wordt opaal als gevoelig beschouwd voor licht, hitte, extreem droge omstandigheden en veelgebruikte huishoudelijke chemicaliën. Deze factoren kunnen leiden tot verlies van "kleurenspel", oppervlaktebarsten of andere onomkeerbare schade.

Het rooster van opaalbolletjes die interferentie met licht veroorzaken, is honderden keren groter dan de fundamentele structuur van kristallijn silica. Als mineraloid beschrijft geen enkele eenheidscel de structuur van opaal. Desalniettemin kunnen opalen grofweg worden onderverdeeld in diegene die geen tekenen van kristallijne orde vertonen (amorf opaal) en die die tekenen vertonen van het begin van de kristallijne orde, gewoonlijk cryptokristallijn of microkristallijn opaal genoemd. Uitdrogingsexperimenten en infraroodspectroscopie hebben aangetoond dat het grootste deel van de H2O in de formule van SiO2 · nH2O van opalen aanwezig is in de bekende vorm van clusters van moleculair water. Geïsoleerde watermoleculen en silanolen, structuren zoals SiOH, vormen over het algemeen een kleiner deel van het totaal en kunnen zich nabij het oppervlak of in defecten in het opaal bevinden. De structuur van lagedruk polymorfen van watervrij silica bestaat uit raamwerken van volledig hoekgebonden tetraëders van SiO4. De hogere temperatuur polymorfen van silica cristobaliet en tridymiet zijn vaak de eersten die kristalliseren uit amorf watervrij silica, en de lokale structuren van microkristallijne opalen lijken ook dichter bij die van cristobaliet en tridymiet dan bij kwarts te liggen. De structuren van tridymiet en cristobaliet zijn nauw verwant en kunnen worden omschreven als hexagonale en kubische dicht opeengepakte lagen. Het is dus mogelijk om tussenstructuren te hebben waarin de lagen niet regelmatig worden gestapeld.

Opaal is niet alleen een populaire steen in ringen, kettingen en oorbellen, maar heeft ook verschillende commerciële toepassingen. De steen wordt vermalen tot een schuurpoeder. Het is ook een ingrediënt in sommige keramische producten.

Opaal werd in vele oude culturen en beschavingen geassocieerd met het goddelijke, het bovennatuurlijke en het magische. De steen was een symbool van liefde voor de oude Romeinen, terwijl de Grieken dachten dat de steen was gecreëerd uit de tranen van Zeus. Over het algemeen werd de steen beschouwd als een brenger van geluk. Het is de geboortesteen van oktober.

Het woord 'opaal' is aangepast van de Latijnse term opalus, maar de oorsprong van dit woord is een kwestie van discussie. De meeste moderne verwijzingen suggereren echter dat het is aangepast van het Sanskrietwoord úpala. Verwijzingen naar de edelsteen zijn gemaakt door Plinius de Oudere. Er wordt gesuggereerd dat het is aangepast van Ops, de vrouw van Saturnus en de godin van de vruchtbaarheid. Het gedeelte van Saturnalia dat aan Ops was gewijd, was "Opalia", vergelijkbaar met opalus. Een andere veel voorkomende bewering dat de term is aangepast van het oudgriekse woord opallios. Dit woord heeft twee betekenissen, een is gerelateerd aan "zien" en vormt de basis van de Engelse woorden als "ondoorzichtig"; de andere is "other" zoals in "alias" en "alter". Er wordt beweerd dat opalus deze toepassingen combineerde, wat betekent "een verandering in kleur zien". Historici hebben echter opgemerkt dat de eerste verschijningen van opallios pas plaatsvinden nadat de Romeinen de Griekse staten in 180 voor Christus hadden overgenomen en ze eerder de term paederos hadden gebruikt. Het argument voor de oorsprong in het Sanskriet is echter sterk. De term verschijnt voor het eerst in Romeinse verwijzingen rond 250 voor Christus, in een tijd waarin het opaal boven alle andere edelstenen werd gewaardeerd. De opalen werden geleverd door handelaren uit de Bosporus, die beweerden dat de edelstenen uit India werden geleverd. Voordien werd de steen met verschillende namen aangeduid, maar deze vielen na 250 voor Christus buiten gebruik.

Opaal wordt verondersteld om creativiteit en originaliteit te verbeteren. Het stimuleert eerlijkheid en zelfexpressie. Het wordt beschouwd als een beschermende steen die negatieve energie absorbeert en terugkaatst naar de bron. Wanneer het op het Hartchakra wordt geplaatst, wordt gezegd dat het emotionele blokkades opheft en zorgt voor ware, diepere liefdesverbindingen. Het kan worden gedragen, gedragen of in huis worden geplaatst.