Niccoliet

Het is raadzaam om niccoliet voorzichtig te hanteren om stofvorming te voorkomen en daarna grondig je handen te wassen. Draag bij het snijden of polijsten van niccoliet een stofmasker om inademing van zware metaaldeeltjes te voorkomen. Bewaar niccoliet in een afgesloten container in een goed geventileerde ruimte, buiten het bereik van kinderen en huisdieren. Voor degenen die zich met kristalheling bezighouden: stop het nooit in je mond.

Nickeline wordt gevormd door hydrothermische modificatie van ultramafische gesteenten en bijbehorende ertsafzettingen, en kan worden gevormd door vervanging van nikkel-koperhoudende sulfiden (ter vervanging van pentlandiet en in combinatie met koper-arseensulfiden), of via metasomatisme van sulfidevrije ultramafische gesteenten, waar metasomatische vloeistoffen introduceren zwavel, carbonaat en arseen. Dit resulteert typisch in mineraal samengesteld met inbegrip van milleriet, heazelwoodiet en metamorfe pentlandiet-pyriet via sulfidering en bijbehorende arsenopyriet-nikkel-breithauptiet. Bijbehorende mineralen zijn onder meer: arsenopyriet, bariet, zilver, kobaltiet, pyrrhotiet, pentlandiet, chalcopyriet, breithauptiet en maucheriet. Nickeline verandert in annabergiet (een coating van groen nikkelarsenaat) bij blootstelling aan vochtige lucht. De meeste van deze mineralen zijn te vinden in de gebieden rond Sudbury en Cobalt, Ontario. Andere plaatsen zijn de oostelijke flank van de Widgiemooltha Dome, West-Australië, van veranderde pentlndiet-pyriet-pyrrhotietassemblages in de Mariners, Redross en Miitel-nikkelmijnen waar nikkel wordt geproduceerd door regionale Au-As-Ag-dragende wijziging en carbonaatmetasomatisering. Andere gebeurtenissen zijn onder meer binnen op vergelijkbare wijze gemodificeerde nikkelmijnen van het Kambalda-gebied.

De eenheidscel van nikkel wordt gebruikt als het prototype van een klasse vaste stoffen met vergelijkbare kristalstructuren. Het bestaat uit arseenatomen in een vervormde hexagonale dicht opeengepakte structuur met nikkelatomen op "octaëdrische" plaatsen, die in NiAs zijn vervormd om trigonaal prismatisch te worden. Verbindingen die de NiAs-structuur aannemen, zijn over het algemeen de chalcogeniden, arseniden, antimoniden en bismutiden van overgangsmetalen. De volgende zijn de leden van de nickeline-groep: Achavalite: FeSe Breithauptite: NiSb Freboldite: CoSe Kotulskite: Pd (Te, Bi) Langistite: (Co, Ni) As Nickeline: NiAs Sobolevskite: Pd (Bi, Te) Sudburyite: (Pd , Ni) Sb

Niccoliet is een belangrijke erts van nikkel, een essentieel metaal voor batterijen, legeringsproductie en roestvrij staal. Dit mineraal wordt af en toe gebruikt als edelsteen in sieraden zoals bolostropdassen, ringen en hangers. Het gebruik van niccoliet is echter zeldzaam omdat het arseen bevat.

Toen in het middeleeuwse Duitse Ertsgebergte of Ertsgebergte een rood mineraal werd gevonden dat op kopererts leek, konden de mijnwerkers die op zoek waren naar koper er niets uit halen, aangezien het er geen bevat; erger nog, het erts maakte hen ook ziek. Ze gaven een ondeugende geest van de Duitse mythologie, Nickel (vergelijkbaar met Old Nick), de schuld voor het belegeren van het koper (Duits: Kupfer). Dit Duitse equivalent van "koper-nikkel" werd al in 1694 gebruikt (andere oude Duitse synoniemen zijn Rotnickelkies en Arsennickel). In 1751 probeerde baron Axel Fredrik Cronstedt koper te extraheren uit kupfernickel-mineraal en verkreeg in plaats daarvan een wit metaal dat hij naar de geest noemde, nikkel. In het moderne Duits duidt Kupfernickel en Kupfer-Nickel de legering Cupronickel aan. De namen die vervolgens aan het erts worden gegeven, nickeline van FS Beudant, 1832, en niccolite, van JD Dana, 1868, verwijzen naar de aanwezigheid van nikkel; in het Latijn, niccolum. In 1971 adviseerde de International Mineralogical Association het gebruik van de naam nickeline in plaats van niccoliet.