Monzoniet

Monzonite wordt gevonden in combinatie met gabbro en granodioriet in de Khankandi-pluton in het Alborz-gebergte in Iran. Het monzoniet is waarschijnlijk gevormd tijdens de botsing die de Tethys-oceaan sloot, door het gedeeltelijk smelten van de bovenmantel die eerder was veranderd door vloeistoffen die vrijkwamen uit een zinkende oceaanbodemplaat. Monzoniet kan ook worden gevormd in extensionele korstomgevingen of door gedeeltelijk smelten van lagere korst van alkalibasaltsamenstelling. Dioriet, monzoniet en syeniet worden samen aangetroffen aan de rand van het Paleoproterozoïsche Noord-Chinese craton. Deze zijn waarschijnlijk gevormd tijdens de assemblage van Columbia en suggereren dat het Noord-Chinese craton zich in het binnenland van Columbia bevond, tussen Laurentia en Siberië. De Bingham-mijn bestaat uit porfier-koperafzettingen die zijn gehuisvest in veranderd monzoniet. Wijziging heeft een deel van het monzoniet omgezet in samenstellingen die lijken op kwartsmonzoniet of graniet, door plagioklaas te veranderen in kaliumveldspaat en hydrothermisch kwarts te plaatsen. Op het oppervlak van de maan zijn fragmenten van monzoniet gevonden. Deze zijn waarschijnlijk gevormd als een mengsel van niet-mengbare granietvloeistof met cumulaten die zijn samengesteld uit plagioklaas en pyroxeen, wat de theorie ondersteunt dat maangranieten worden gevormd door niet-mengbaarheid van silicaatvloeistof. Dit is een proces waarbij hoog-silica en laag-silica componenten van een magma scheiden, zoals olie en azijn.