Monazite-(Ce)

Sperrylite is een platina-arsenidemineraal met formule PtAs2 en is een ondoorzichtig metallisch tinwitmineraal dat kristalliseert in het isometrische systeem met de pyrietgroepstructuur. Het vormt kubieke, octaëdrische of pyritohedrale kristallen naast massieve en reniforme gewoonten. Het heeft een Mohs-hardheid van 6 - 7 en een zeer hoog soortelijk gewicht van 10,6. Het werd ontdekt door Francis Louis Sperry, een Amerikaanse chemicus, in 1889 in Sudbury. Het belangrijkste voorkomen van sperryliet is in de nikkelertsafzetting van Sudbury Basin in Ontario, Canada. Het komt ook voor in het gelaagde stollingscomplex van de Bushveld-regio van Zuid-Afrika en de Oktyabr'skoye koper-nikkelafzetting van de Oost-Siberische regio, Rusland.

Hydroxyapatiet, ook wel hydroxylapatiet (HA) genoemd, is een natuurlijk voorkomende minerale vorm van calciumapatiet met de formule Ca5 (PO4) 3 (OH), maar het wordt meestal geschreven Ca10 (PO4) 6 (OH) 2 om aan te geven dat de kristaleenheid cel bestaat uit twee entiteiten. Hydroxyapatiet is het hydroxyl-einddeel van de complexe apatietgroep. Het OH-ion kan worden vervangen door fluoride, chloride of carbonaat, waardoor fluorapatiet of chloorapatiet ontstaat. Het kristalliseert in het hexagonale kristalsysteem. Zuiver hydroxyapatietpoeder is wit. Natuurlijk voorkomende apatieten kunnen echter ook bruine, gele of groene kleuringen hebben, vergelijkbaar met de verkleuringen van tandfluorose. Tot 50% in volume en 70% in gewicht van menselijk bot is een gemodificeerde vorm van hydroxyapatiet, bekend als botmineraal. Koolzuurhoudend calcium-deficiënt hydroxyapatiet is het belangrijkste mineraal waaruit tandglazuur en dentine zijn samengesteld. Hydroxyapatietkristallen worden ook aangetroffen in de kleine calcificaties, in de pijnappelklier en andere structuren, bekend als corpora arenacea of 'hersenzand'.