Lithiumkwarts

Het grijze, groengele, zwarte, rode of geelbruine andradiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. De zwarte variant van andradiet wordt melaniet genoemd, de groene variant demantoiet en de gele variant topazoliet. De gemiddelde dichtheid is 3,9 en de hardheid is 6,5 tot 7. Het kristalstelsel is isometrisch en andradiet is niet radioactief.

Myloniet is een sterk gefolieerd en/of gelinieerd tektonisch gesteente met een zeer kleine korrelgrootte. Het gesteente kan daarom wat weghebben van een schist, maar het heeft geen splijting. Myloniet ontstaat door lokalisering van plastische deformatie in de diepere delen van de aardkorst en in de aardmantel. Het is een door schuif sterk vervormd gesteente en dankt zijn kleine korrelgrootte ten opzichte van omliggend gesteente aan de dynamische rekristallisatie die bij de vervorming optrad. Mylonieten vormen zogenaamde schuifzones in de aardkorst, langgerekte en vlechtend vertakkende zones waar verschillende stukken korst langs elkaar geschoven zijn. Schuifzones zijn de diepere varianten van breuken.

Hoornrots of ho(o)rnfels (Duits voor "hoornsteen") is een contactmetamorf gesteente dat onder invloed van de temperatuur van intruderende granitische massa's gevormd is. Het metamorfe gesteente is doorgaans zwart of donkerbruin van kleur en erg hard en massief. Hoornrots is fijnkristallijn en de textuur van de protoliet van hoornrots is doorgaans compleet verdwenen.

Olieschalie is een gesteente waaruit olie geproduceerd wordt. Schalie (of kleisteen) is een sedimentair gesteente dat rijk kan zijn aan organisch materiaal. Door druk en temperatuur kan olie ontstaan uit dit gesteente. Als de koolwaterstoffen die in deze schalie ontstaan niet migreren naar een reservoirgesteente, maar samengeperst in de schalie blijven zitten, spreekt men van een olieschalie (meestal wordt de Engelse naam oil shale gebruikt).

Atlantisiet is een handelsnaam voor een variëteit van serpentijn die ook deeltjes van paarse stichtiet bevat. Dit aantrekkelijke geelgroene mineraal met paarse insluitsels wordt alleen gedolven op Stichtite Hill, Tasmanië. Het wordt meestal verkocht in de vorm van getrommelde stenen, cabochons en kralen en is vernoemd naar het fictieve eiland Atlantis.

Het kleurloze, (geel- of rood)witte of rode natroliet heeft een glas- tot zijdeglans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [110] en imperfect volgens [010]. De gemiddelde dichtheid is 2,25 en de hardheid is 5,5 tot 6. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

Het kleurloze, grijze, groene of bruin- tot bruinzwarte cassiteriet heeft een diamantglans, een bruinwitte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een onduidelijke volgens [110]. De gemiddelde dichtheid is 6,9 en de hardheid is 6 tot 7. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief .

Dolomiet , ook bekend als Dolostone , moet niet worden verward met het mineraal met dezelfde naam; het is slechts een sedimentair carbonaatgesteente dat dit mineraal bevat. Er wordt gezegd dat het op kalksteen lijkt en pas in 1778 werd onderscheiden van het eerste. Het is een veelgebruikt reservoirmateriaal voor olie en aardgas.