Nikkelijzer

Kamacite heeft veel unieke fysische eigenschappen, waaronder Thomson-structuren en een extreem hoge dichtheid.

Kamacite begint zich te vormen rond 723 ° C, waarbij ijzer zich splitst van het gezicht gecentreerd naar het lichaam gecentreerd terwijl nikkel het gezicht gecentreerd blijft. Om deze gebieden op te vangen, begint zich een hogere ijzerconcentratie te vormen waarbij nikkel naar de gebieden eromheen wordt verplaatst, waardoor taeniet ontstaat, het nikkel-eindelement.

Thomson-structuren, meestal Widmanstätten-patronen genoemd, zijn texturen die vaak worden gezien in meteorieten die kamaciet bevatten. Dit zijn banden die meestal afwisselend kamaciet en taeniet zijn. G. Thomson kwam deze structuren tegen in 1804 nadat hij een monster met salpeterzuur had gereinigd. Hij ontdekte geometrische patronen. Hij publiceerde zijn observaties in een Frans tijdschrift, maar vanwege de Napoleontische oorlogen hebben de Engelse wetenschappers, die veel van het meteorietonderzoek van die tijd deden, zijn werk nooit gezien. Pas vier jaar nadat in 1808 dezelfde patronen werden ontdekt door graaf Alois von Beckh Widmanstätten die ijzermeteorieten verwarmde, ontdekte hij geometrische patronen die werden veroorzaakt door de verschillende oxidatiesnelheden van kamaciet en taeniet. Widmanstätten vertelde veel van zijn collega's over deze patronen in correspondentie, wat ertoe leidde dat ze in de meeste literatuur Widmanstätten-patronen werden genoemd. Thomson-structuren of Widmanstätten-patronen worden gecreëerd terwijl de meteoriet afkoelt; bij hoge temperaturen hebben zowel ijzer als nikkel roosters in het midden van het oppervlak. Wanneer de meteoriet wordt gevormd, begint het als volledig gesmolten taeniet (hoger dan 1500 ° C) en als het afkoelt tot voorbij 723 ° C verandert de primaire metastabiele fase van de legering in taeniet en begint kamaciet neer te slaan. Het is in dit venster waar de meteoriet afkoelt tot onder 723 ° C waar de Thomson-structuren worden gevormd en deze kunnen sterk worden beïnvloed door de temperatuur, druk en samenstelling van de meteoriet.

Het primaire onderzoeksgebruik van kamaciet is om licht te werpen op de geschiedenis van een meteoriet. Of het nu gaat om het kijken naar de geschiedenis van schokken in de ijzeren structuren of de omstandigheden tijdens de vorming van de meteoriet met behulp van de kamaciet-taeniet grens, begrip kamaciet is de sleutel tot het begrijpen van ons universum.