Howliet

Gewicht is een beslissende factor die de prijs van howliet beïnvloedt. De prijs van een tuimelde steen van ongeveer 2,5 cm breed is gewoonlijk $1-$5/stuk.

Howliet is een aanzienlijk poreuze steen, waardoor ze enigszins kwetsbaar is voor afbrokkelen of krassen bij fysieke impact.

Howliet mag niet ondergedompeld worden in water of blootgesteld worden aan intens licht en hitte vanwege het risico op structurele verzwakking, verkleuring en mogelijke schade. Ze is ook vatbaar voor vlekken en kan huishoudelijke chemicaliën absorberen, wat kan leiden tot verkleuring of andere vormen van schade.

Howliet wordt veelal gebruikt om juwelen te decoreren. Omwille van de poreuze structuur wordt het veel gekleurd om andere mineralen te imiteren. Dit wordt voornamelijk gedaan om het veel kostbaardere turkoois na te bootsen. Het wordt dan aangeduid met de benaming turqueniet.

Howliet werd in 1868 ontdekt nabij Windsor, Nova Scotia door Henry How (1828–1879), een Canadese chemicus, geoloog en mineraloog. How werd door mijnwerkers in een gipsgroeve op het onbekende mineraal gewezen omdat het hinderlijk was. Hij noemde het nieuwe mineraal silico-boro-calciet; het kreeg kort daarna de naam howliet van James Dwight Dana.

De meest voorkomende vorm van howliet zijn onregelmatige knobbeltjes, die soms op bloemkool lijken. Kristallen van howliet zijn zeldzaam en zijn slechts op een paar plaatsen wereldwijd gevonden. Kristallen werden voor het eerst gemeld uit Tick Canyon in het Sierra Pelona-gebergte in Californië, en later in Iona, Nova Scotia. Kristallen bereiken een maximale grootte van ongeveer een centimeter. De knobbeltjes zijn wit met fijne grijze of zwarte aders in een grillig, vaak webachtig patroon, ondoorzichtig met een sub-glasachtige glans. De kristallen bij Iona zijn kleurloos, wit of bruin en zijn vaak doorschijnend of transparant. De structuur is monoklien met een Mohs-hardheid van 3,5 en mist regelmatig decolleté. Kristallen zijn prismatisch en afgeplat op {100}. De kristallen van Tick Canyon zijn langwerpig langs de 010-as, terwijl die van Iona langwerpig zijn langs de 001-as.

Howlite werd in 1868 ontdekt nabij Windsor, Nova Scotia door Henry How (1828-1879), een Canadese chemicus, geoloog en mineraloog. Hoe werd op het onbekende mineraal gewezen door mijnwerkers in een gipsgroeve, die het hinderlijk vonden. Hij noemde het nieuwe mineraal silico-boro-calciet; het kreeg de naam howliet kort daarna door James Dwight Dana.

Howliet heeft een positieve energiestroom die gelovigen een rustgevend gevoel van kalmte en rust geeft. Er wordt gezegd dat het helpt bij het verlichten van stress, overmatige zorgen en ruzie, dus het kan af en toe helpen bij slaapproblemen. Het moedigt geduld aan, verbetert de focus en concentratie, en wanneer gebruikt op het Derde Oog en Kruinchakra tijdens meditatie, kan het diegenen helpen die geïnteresseerd zijn in het terughalen van vorige levens.