Glaucofaan

Het doorschijnende grijze, blauwe of blauwzwarte glaucofaan heeft een grijsblauwe streepkleur, een glas- tot parelglans en een goede splijting volgens de kristalvlakken [110] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,07 en de hardheid is 6 tot 6,5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Glaucofaan is een zeer algemeen mineraal in magmatische en metamorfe gesteenten. Het is een van de meest voorkomende amfibolen en een indicatief mineraal voor de metamorfe blauwschist-facies.

De metamorfe facies van de blueschist dankt zijn naam aan de overvloedige blauwe mineralen glaucofaan en lawsoniet. Glaucofaan vormt zich in het algemeen in blueschist-metamorfe gesteenten met een gabbroïsche of basaltachtige samenstelling die rijk zijn aan natrium en een metamorfose hebben ondergaan bij lage temperatuur en hoge druk, zoals zou gebeuren langs een subductiezone. Dit materiaal heeft intense druk en matige hitte ondergaan terwijl het naar beneden in de richting van de mantel werd afgevoerd. Glaucofaan wordt ook aangetroffen in eclogieten die een retrograde metamorfose hebben ondergaan. Er is ook een zeldzame amfibool genaamd holmquistite, chemische formule Li2Mg3Al2Si8O22 (OH) 2, die alleen voorkomt in lithiumrijke continentale gesteenten. Jarenlang werd holmquistite aangezien voor glaucofaan, omdat de twee er identiek uitzien in dunne sectie.