Forsteriet

Forsteriet vertoont redelijke taaiheid vanwege zijn natuurlijke splijtingsvlakken, die inherente zwakke punten zijn in de kristalstructuur. Dagelijkse schokken kunnen ervoor zorgen dat forsteriet gemakkelijk breekt langs deze vlakken.

Forsteriet is stabiel voor dagelijks gebruik, omdat het bestand is tegen de meeste omgevingsfactoren. Het vertoont alleen gevoeligheid bij extreme hitte en blootstelling aan agressieve chemicaliën, wat minder gebruikelijk is in alledaagse situaties.

Er zijn twee polymorfen van forsteriet bekend: wadsleyiet (ook orthorhombisch) en ringwoodiet (isometrisch). Beiden zijn vooral bekend van meteorieten.

Peridoot is de edelsteenvariëteit van forsterietolivijn.

Forsteriet is het magnesiumhoudende eindlid van het mineraal olivijn ((Mg, Fe)SiO4), waarvan het ijzerhoudende eindlid fayaliet is. Als zodanig komt forsteriet voornamelijk voor in ultramafische silica-arme stollingsgesteenten. De typelocatie is de Monte Somma vlak bij de Vesuvius in Italië.

Elk zuurstofatoom is door een enkele covalente binding aan het silicium gebonden. De vier zuurstofatomen zijn gedeeltelijk negatief geladen vanwege de covalente binding met silicium. Daarom moeten zuurstofatomen ver van elkaar blijven om de afstotende kracht ertussen te verminderen. De beste geometrie om de afstoting te verminderen is een tetraëdrische vorm. De kationen bezetten twee verschillende octaëdrische plaatsen, M1 en M2, en vormen ionische bindingen met de silicaatanionen. M1 en M2 zijn iets anders. M2-site is groter en regelmatiger dan M1, zoals getoond in Fig. 1. De verpakking in forsterite-structuur is dicht. De ruimtegroep van deze structuur is Pbnm en de puntgroep is 2 / m2 / m2 / m, wat een orthorhombische kristalstructuur is.

Een van de belangrijke factoren die het aandeel forsteriet in de vaste olivijnoplossing kunnen verhogen, is de verhouding van ijzer (II) -ionen tot ijzer (III) -ionen in het magma. Aangezien de ijzer (II) -ionen oxideren en ijzer (III) -ionen worden, kunnen ijzer (III) -ionen geen olivijn vormen vanwege hun 3+ lading. Het voorkomen van forsteriet als gevolg van de oxidatie van ijzer werd waargenomen in de Stromboli-vulkaan in Italië. Toen de vulkaan brak, ontsnapten gassen en vluchtige stoffen uit de magmakamer. De kristallisatietemperatuur van het magma nam toe naarmate de gassen ontsnapten. Omdat ijzer (II) -ionen werden geoxideerd in het Stromboli-magma, was er weinig ijzer (II) beschikbaar om Fe-rijk olivijn (fayaliet) te vormen. Daarom was het kristalliserende olivijn rijk aan Mg en werden er stollingsgesteenten gevormd die rijk waren aan forsteriet.

Bij hoge druk ondergaat forsteriet een faseovergang naar wadsleyiet; onder de omstandigheden die heersen in de bovenmantel van de aarde, zou deze transformatie plaatsvinden bij drukken van ca. 14-15 GPa. Bij hogedrukexperimenten kan de transformatie worden vertraagd, zodat forsteriet metastabiel kan blijven bij drukken tot bijna 50 GPa.

Pure forsterite is samengesteld uit magnesium, zuurstof en silicium.

Forsterite wordt momenteel bestudeerd als een potentieel biomateriaal voor implantaten vanwege zijn superieure mechanische eigenschappen.

Forsterite werd voor het eerst beschreven in 1824 voor een voorval op de berg Somma, Vesuvius, Italië.

Forsterite rijk olivijn is het meest voorkomende mineraal in de mantel boven een diepte van ongeveer 400 km (250 mijl); pyroxenen zijn ook belangrijke mineralen in dit bovenste deel van de mantel. Hoewel puur forsteriet niet voorkomt in stollingsgesteenten, bevat duniet vaak olivijn met forsterietgehaltes die minstens even Mg-rijk zijn als Fo ₉₂

(92% forsteriet - 8% fayaliet); gewone peridotiet bevat olivijn typisch ten minste even rijk aan Mg als Fo ₈₈

​ Vanwege het hoge smeltpunt zijn olivijnkristallen de eerste mineralen die neerslaan uit een magmatische smelt in een cumulaatproces, vaak met orthopyroxenen. Forsteriet-rijke olivijn is een algemeen kristallisatieproduct van magma afgeleid van een mantel. Olivijn in mafische en ultramafische gesteenten is typisch rijk aan het forsteriet eindlid.

Forsteriet komt ook voor in dolomietmarmer dat het resultaat is van de metamorfose van hoge magnesiumkalksteen en dolomiet. Bijna pure forsteriet komt voor in sommige gemetamorfoseerde serpentinieten. Fayaliet-rijke olivijn komt veel minder vaak voor. Bijna zuiver fayaliet is een ondergeschikt bestanddeel in sommige granietachtige gesteenten, en het is een hoofdbestanddeel van sommige metamorfe gestreepte ijzerformaties.

Het werd genoemd door Armand Lévy in 1824 naar de Engelse natuuronderzoeker en mineralenverzamelaar Adolarius Jacob Forster.

Je zult het einde van je verstand niet bereiken met een forsteriet , omdat er wordt gezegd dat het het geduld versterkt. Er wordt aangenomen dat de forsteriet zal helpen kalm te blijven vanwege het kalmerende effect op je energie. Het is zogenaamd een steen van productiviteit, die je de motivatie geeft om alles te voltooien wat je nodig hebt, misschien zelfs meer!