Elbaiet

Elbaiet's redelijke taaiheid is te danken aan zijn onduidelijke splijtvlakken en interne structuur, waardoor het meer gevoelig is voor afsplinteren of barsten bij impact tijdens normaal gebruik.

Elbaiet toont veerkracht onder de meeste dagelijkse omstandigheden, maar moet worden beschermd tegen extreme hitte en agressieve chemicaliën om de kwaliteit na verloop van tijd te behouden.

Kleurloos: achroietvariëteit (van het Griekse "άχρωμος" wat "kleurloos" betekent)

Rood of rozerood: variëteit rubelliet (van robijn)

Lichtblauw tot blauwachtig groen: Braziliaanse indicolietvariëteit (van indigo)

Groen: Braziliaanse verdelietvariëteit (van smaragd)

Watermeloen-toermalijn is een gezoneerde variëteit met een roodachtig centrum omgeven door een groene buitenste zone die lijkt op watermeloenenschil, duidelijk zichtbaar in doorsneden van prisma's, vaak met gebogen zijkanten.

Elbaïet is vrij zeldzaam. Het wordt onder andere gevonden in Italië, de voormalige Sovjet-Unie (de Oeral, Transbaikal, Kazachstan), de Verenigde Staten en Brazilië.

Elbaite vormt zich in stollingsgesteenten en metamorfe gesteenten en aders in combinatie met lepidoliet, microklien en spodumeen in granietpegmatieten; met andalusiet en biotiet in schist; en met molybdeniet en cassiteriet in enorme hydrothermische vervangingsafzettingen.

Het mineraal wordt soms bewerkt tot edelsteen (facetstenen, cabochons).

Als het meest voorkomende lid van de toermalijnfamilie heeft elbaiet verschillende betekenissen in verschillende culturen. In Engeland werd gedacht dat het creatieven een boost gaf bij het maken van kunst, architectuur en toneelstukken. In Afrika werd het gebruikt om diegenen te wekken die onder de "droom van illusie" waren. Moderne autochtone Amerikanen bewaren stukken van het kristal om te beschermen tegen alle kwaad. Elbaiet is zelfs aangeduid als de steen der wijzen vanwege de grote verscheidenheid aan effecten.

Als edelsteen is elbaiet een gewild lid van de toermalijngroep vanwege de verscheidenheid en diepte van de kleuren en de kwaliteit van de kristallen. Oorspronkelijk ontdekt op het eiland Elba, Italië in 1913, is het sindsdien in veel delen van de wereld gevonden. In 1994 werd een belangrijke plaats ontdekt in Canada, bij O'Grady Lakes in de Yukon.