Dyed Quartz

Het witte, gele, groene, blauwe of bruine vesuvianiet heeft een glasglans, een witte streepkleur en een onduidelijke splijting volgens de kristalvlakken [110], [100] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 3,4 en de hardheid is 6,5. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.

Talk, een mineraal, is een waterhoudend (gehydrateerd) magnesium-silicaat met de chemische formule H2Mg3(SiO3)4 of Mg3Si4O10(OH)2. Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectietgroep. Het mineraal is een plaatjesvormige tot naaldvormige massa met als alternatieve naam steatiet. De monokliene kristalstructuur is zeldzaam. Talk is een zeer zacht mineraal en definieert een hardheid van 1. Talk voelt zepig of vettig aan. Het heeft een gemiddelde dichtheid van 2,75 kg/dm en is doorschijnend. De kleur is van wit tot grijs of groen, door ijzerverontreiniging.

Seleniet is een transparante en kleurloze variëteit van gips. Dit mineraal is erg zacht volgens de hardheidsschaal van Mohs en kan met een vingernagel worden gekrast. seleniet kan soms fluorescentie vertonen.

Zwavel is een scheikundig element met symbool S en atoomnummer 16. Het is een geel niet-metaal.

Een donkerkleurig vulkanisch gesteente met talrijke kleine holtes, scoria wordt vaak gebruikt in de landschapsarchitectuur, evenals isolatie- en drainagesystemen. Zeer vergelijkbaar in eigenschappen met Ponceensteen, is scoria zwaarder en dichter en zinkt in water, terwijl Ponceensteen blijft drijven. Het wordt vaak verspreid om tractie te creëren op met sneeuw bedekte wegen.

Dendriet kan elke soort kristalsteen zijn die vertakte markeringen vertoont die op bomen lijken. Deze patronen zijn eigenlijk insluitsels van ijzer- of mangaanoxiden die in verschillende stenen te vinden zijn, waaronder agaat, opaal of jaspis. De term "dendriet" is afgeleid van het Griekse woord "dendron", wat "boom" betekent.

Falcondoiet is een licht tot donkergroen gelaagd silicaatmineraal. Garnieriet is een term die wordt gebruikt om groene, nikkelrijke stenen in serpentijn te beschrijven. Bepaalde exemplaren kunnen worden geslepen, gepolijst en gevormd en gebruikt worden als edelsteenmateriaal, hoewel het materiaal in sommige gebieden vrij bros kan zijn. Falcondoiet materiaal wordt meestal verkocht in de vorm van getrommelde stenen.

Stromatolieten (van het Griekse στρῶμα stroma=laag en λίθος lithos=steen) zijn sedimentaire gesteentes van biologische oorsprong. Ze ontstaan doordat tijdens de groei en de stofwisseling van micro-organismen onder water sedimentdeeltjes worden ingevangen of doordat opgeloste stoffen neerslaan. Ze zijn gelaagd en bestaan uit dunne laagjes kalksteen. Deze lagen kunnen vlak of concaaf naar boven gebogen zijn, of samengegroeid uit meerdere zulke vormen als zuilen naast elkaar. De stromatolieten zien er knolvormig uit en de gegolfde "schillen" lijken soms op een bloemkool. Er bestaat ook een variant van stromatoliet die niet gelaagd is maar geclusterd: de thromboliet. De oudst bekende fossielen zijn overwegend stromatolieten. Daardoor wordt aangenomen dat ze aanwijzingen kunnen geven over hoe het leven op aarde zich tot complexere vormen heeft ontwikkeld. Het begrip Stromatolith werd in 1908 voor het eerst door Ernst Kalkowsky gebruikt met betrekking tot vondsten in Noordduitse bontzandsteen. In het Museum für Mineralogie und Geologie Dresden, waarvan hij directeur was, ligt het gesteente dat hij voor deze eerstbeschrijving gebruikte.