Drakenbloed werd gebruikt als kleurstof, verfpigment en medicijn (ademhalings- en gastro-intestinale problemen) in het Middellandse-Zeebekken, en werd door de vroege Grieken, Romeinen en Arabieren beschouwd als geneeskrachtige eigenschappen.
De lokale bevolking op het eiland Socotra gebruikt de Dracaena-hars als een soort wondermiddel en gebruikt het voor zaken als algemene wondgenezing, een stollingsmiddel (hoewel dit bij commerciële producten niet raadzaam is, aangezien de Daemonorops-soort fungeert als een antistollingsmiddel en het is meestal niet bekend van welke soort het drakenbloed kwam), diarree genezen, koorts verminderen, dysenterieziekten, intern ingenomen voor zweren in de mond, keel, darmen en maag, evenals een antiviraal middel voor respiratoire virussen, maagvirussen en voor de huid aandoeningen zoals eczeem. Het werd ook gebruikt in middeleeuwse rituele magie en alchemie.
Drakenbloed van zowel Dracaena draco (gewoonlijk de Draconis Palm genoemd) als Dracaena cinnabari werd gebruikt als vernisbron voor 18e-eeuwse Italiaanse vioolbouwers. Er was ook een 18e-eeuws recept voor tandpasta dat drakenbloed bevatte. In moderne tijden wordt het nog steeds gebruikt als vernis voor violen, bij fotogravure, als wierookhars en als lichaamsolie.
Drakenbloed van beide Daemonorops werd gebruikt voor ceremonies in India. Soms werd Dracaena-hars, maar vaker Daemonorops-hars, in China gebruikt als rode lak voor houten meubels. Het werd ook gebruikt om het oppervlak van schrijfpapier voor spandoeken en posters te kleuren, vooral gebruikt voor bruiloften en voor Chinees Nieuwjaar.
In American Hoodoo, Afro-Amerikaanse volksmagie en New Orleans voodoo, wordt het gebruikt in mojo-handen voor het tekenen van geld of het tekenen van liefde, en wordt het gebruikt als wierook om een ruimte van negatieve entiteiten of invloeden te reinigen. Het wordt ook toegevoegd aan rode inkt om "Drakenbloedinkt" te maken, die wordt gebruikt om magische zegels en talismannen in te schrijven.
In de volksgeneeskunde wordt drakenbloed uitwendig gebruikt als wasmiddel om de genezing van wonden te bevorderen en het bloeden te stoppen. Het wordt intern gebruikt voor pijn op de borst, postpartumbloeding, interne trauma's en menstruele onregelmatigheden.
In neopaganistische hekserij wordt het gebruikt om de potentie van spreuken voor bescherming, liefde, verbanning en seksualiteit te vergroten. In het New Age-sjamanisme wordt het gebruikt in ceremonies op dezelfde manier als de neopaganisten het gebruiken.
Wierook van drakenbloed wordt ook af en toe verkocht als "red rock opium" aan nietsvermoedende potentiële kopers van drugs. Het bevat eigenlijk geen opiaten en heeft slechts lichte psychoactieve effecten, of helemaal niet.
Thaspine uit het drakenbloed van de soort Croton lechleri kan mogelijk als kankermedicijn worden gebruikt.