Creediet

Granuliet is een metamorf gesteente dat wordt gevormd bij hoge temperaturen en druk (metamorfose). Granuliet heeft meestal een granulaire textuur, waar ook de naam granuliet van afgeleid is. De standaard mineralen in granuliet zijn pyroxeen, plagioklaas, granaat, diverse oxiden en mogelijk amfibool. Granuliet vormt bij hoge temperaturen en bij grote druk, meestal door regionale metamorfose. In sommige gevallen is de precieze temperatuur waarbij het gesteente vormde lastig te bepalen. Gemiddeld ontstaat granuliet bij 700 °C, maar in extreme gevallen kan dat oplopen tot 1000 °C. Sommige granulietsoorten zijn partieel gesmolten geweest, maar dit hoeft ondanks de hoge temperatuur niet altijd het geval te zijn. Geologen gaan ervan uit dat een groot deel van de diepere continentale korst uit granuliet bestaat. Dit granuliet komt enkel in gebergten (door erosie) en als xenolieten in stollingsgesteenten naar het oppervlak. Het Bakhuisgebergte in Suriname is een granulietlichaam.

Het groene uvaroviet heeft een witte streepkleur, een glasglans en kent geen splijting. De gemiddelde dichtheid is 3,59 en de hardheid is 6,5 tot 7,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

Chroom of chromium is een chemisch element met symbool Cr en atoomnummer 24. Het is een zilverkleurig overgangsmetaal.

Het doorgaans grijskleurige trachiet bevat naast kaliveldspaat ook pyroxenen en amfibolen en kleine hoeveelheden kwarts en nefelien kunnen in het stollingsgesteente voorkomen. De silicaconcentratie van het gesteente is hoog, hoewel het weinig kwarts bevat. De meeste silica zit in de veldspaten. Trachiet is volgens het QAPF-diagram een overgangsgesteente tussen fonoliet (rijker aan nefelien) en ryoliet (rijker aan kwarts). De dieptegesteente-variant van trachiet is syeniet.

Smithsoniet kan wit, grijs, groen, roze of blauw zijn, met een witte streepkleur. Het heeft een dichtheid van 4,4 en een hardheid van 4,5 op de Hardheidsschaal van Mohs. De glans is glas- tot parelachtig en het materiaal is doorzichtig tot doorschijnend.

Het gele, groene of roze adamiet heeft een witte streepkleur en een glasglans. De splijting is goed volgens het kristalvlak [101] en slecht volgens [010], adamiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,4 en de hardheid is 3,5. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief. Adamiet uit de Ojuela mijn in Durango, Mexico vertoont vaak sterke, groene fluorescentie. Adamiet wordt meestal samen met andere mineralen gevonden, bijvoorbeeld met limoniet, hemimorfiet, calciet, malachiet, azuriet en smithsoniet.

Franklinite is een oxidemineraal behorend tot de normale spinel-subgroep van de ijzer (Fe) -serie, met de formule ZnFe2O4. Net als bij een ander magnetiet van een spinel-lid, kunnen zowel ferro (2+) als ferri (3+) ijzer aanwezig zijn in Frankliniet-monsters. Tweewaardig ijzer en / of mangaan (Mn) kan gewoonlijk zink (Zn) vergezellen en driewaardig mangaan kan in de plaats komen van wat ijzerijzer. Op zijn typelocatie is Frankliniet te vinden met een breed scala aan mineralen, waarvan er vele fluorescerend zijn. Vaker komt het voor met willemiet, calciet en rood zinkiet. In deze rotsen vormt het zich als verspreide kleine zwarte kristallen met hun octaëdrische vlakken soms zichtbaar. Het kan zelden worden gevonden als een enkel groot euhedraal kristal. Frankliniet was een ondergeschikte erts van uranium, zwavelzuur en kwik. Het is vernoemd naar zijn lokale ontdekking in de Franklin Mine en Sterling Hill Mines in New Jersey.

Het gras-, prei- of appelgroene torberniet heeft een glas- tot parelglans, een vaalgroene streepkleur en de splijting is duidelijk volgens het kristalvlak [100] en perfect volgens [001]. Het kristalstelsel is tetragonaal. Torberniet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,2, de hardheid is 2 tot 2,5 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray-waarde volgens het American Petroleum Institute is 3.705.085,43.