"Het gebruik van steenkool als brandstof veroorzaakt een slechte gezondheid en sterfgevallen. Mijnbouw en verwerking van steenkool veroorzaakt lucht- en waterverontreiniging. Kolencentrales stoten stikstofoxiden, zwaveldioxide, deeltjesvervuiling en zware metalen uit, wat een negatief effect heeft op de menselijke gezondheid. winning is belangrijk om mijnongelukken te voorkomen. De dodelijke smog in Londen werd voornamelijk veroorzaakt door het intensieve gebruik van steenkool. Wereldwijd veroorzaken steenkool naar schatting 800.000 vroegtijdige sterfgevallen per jaar, voornamelijk in India en China. Het verbranden van steenkool is een belangrijke uitstoter van zwaveldioxide, die PM2,5-deeltjes produceren, de gevaarlijkste vorm van luchtvervuiling. Uitstoot van kolenschoorstenen veroorzaakt astma, beroertes, verminderde intelligentie, slagaderblokkades, hartaanvallen, congestief hartfalen, hartritmestoornissen, kwikvergiftiging, arteriële occlusie en longkanker. Jaarlijks gezondheidskosten in Europa als gevolg van het gebruik van steenkool om elektriciteit op te wekken worden geschat op € 43 miljard. In China zouden de verbeteringen van de luchtkwaliteit en de menselijke gezondheid toenemen met een stringenter klimaatbeleid, vooral omdat de energie van het land zo sterk afhankelijk is van steenkool. En er zou een netto economisch voordeel zijn. Een studie uit 2017 in de Economic Journal wees uit dat voor Groot-Brittannië in de periode 1851-1860 "" een stijging van één standaarddeviatie in het gebruik van steenkool de kindersterfte met 6-8% deed toenemen en dat het industriële steenkoolgebruik ruwweg een derde van de stedelijke sterfte verklaart. straf die tijdens deze periode werd waargenomen. "" Het inademen van kolenstof veroorzaakt pneumoconiose van een kolenarbeider, die in de volksmond bekend staat als "zwarte long", zo genoemd omdat het kolenstof de longen letterlijk zwart maakt van hun gebruikelijke roze kleur. Alleen al in de Verenigde Staten sterven naar schatting 1.500 voormalige werknemers van de kolenindustrie elk jaar aan de gevolgen van het inademen van kolenmijnstof. Jaarlijks worden enorme hoeveelheden kolenas en ander afval geproduceerd. Het gebruik van steenkool levert jaarlijks honderden miljoenen tonnen as en andere afvalproducten op. Deze omvatten vliegas, bodemas en rookgasontzwavelingsslib, die kwik, uranium, thorium, arseen en andere zware metalen bevatten, samen met niet-metalen zoals selenium. Ongeveer 10% van de steenkool is as: steenkoolas is gevaarlijk en giftig voor mensen en andere levende wezens. Steenkoolas bevat de radioactieve elementen uranium en thorium. Steenkoolas en andere vaste verbrandingsbijproducten worden lokaal opgeslagen en ontsnappen op verschillende manieren waardoor mensen die in de buurt van kolencentrales wonen, worden blootgesteld aan straling en milieutoxische stoffen. Kolenwinning en kolenbrandstof van elektriciteitscentrales en industriële processen kunnen grote milieuschade veroorzaken. Watersystemen worden beïnvloed door kolenwinning. Mijnbouw heeft bijvoorbeeld invloed op het grondwater- en grondwaterpeil en de zuurgraad. Het morsen van vliegas, zoals het uit de Kingston Fossil Plant gemorste steenkoolvliegas, kan ook land en waterwegen verontreinigen en huizen verwoesten. Ook elektriciteitscentrales die kolen verbranden, verbruiken grote hoeveelheden water. Dit kan invloed hebben op de stromen van rivieren en heeft gevolgen voor ander landgebruik. In gebieden met waterschaarste, zoals de Thar-woestijn in Pakistan, zouden kolenmijnen en kolencentrales aanzienlijke hoeveelheden water gebruiken. Een van de vroegst bekende effecten van steenkool op de waterkringloop was zure regen. Bij het verbranden van steenkool komt ongeveer 75 Tg / S per jaar aan zwaveldioxide (SO2) vrij. Na het vrijkomen wordt het zwaveldioxide geoxideerd tot gasvormig H2SO2 dat zonnestraling verstrooit, waardoor de toename in de atmosfeer een verkoelend effect heeft op het klimaat. Dit maskeert op gunstige wijze een deel van de opwarming die wordt veroorzaakt door verhoogde broeikasgassen. De zwavel wordt echter binnen enkele weken als zure regen uit de atmosfeer geprecipiteerd, terwijl koolstofdioxide honderden jaren in de atmosfeer blijft. Het vrijkomen van SO2 draagt ook bij aan de wijdverbreide verzuring van ecosystemen. Afgedankte kolenmijnen kunnen ook problemen veroorzaken. Boven tunnels kan bodemdaling optreden, met schade aan infrastructuur of akkerland tot gevolg. Mijnbouw kan ook langdurige branden veroorzaken, en er wordt geschat dat er op elk moment duizenden kolenbranden branden. De Brennender Berg brandt bijvoorbeeld al sinds 1668 en brandt nog steeds in de 21e eeuw. De productie van cokes uit steenkool produceert ammoniak, koolteer en gasvormige verbindingen als bijproducten die, indien geloosd op land, lucht of waterwegen, het milieu kunnen vervuilen. De staalfabriek Whyalla is een voorbeeld van een cokesfabriek waar vloeibare ammoniak in het mariene milieu wordt geloosd. "
