Cerussiet

Het is raadzaam om cerussiet zorgvuldig te behandelen om stofvorming te vermijden en was daarna grondig je handen. Draag bij het snijden of polijsten van cerussiet een stofmasker om inademing van zware metaaldeeltjes te voorkomen. Bewaar cerussiet in een afgesloten container op een goed geventileerde plaats, buiten het bereik van kinderen en huisdieren. Voor degenen die met kristalgenezing bezig zijn, stop het nooit in je mond.

Een variëteit die 7% zinkcarbonaat bevat en loodcarbonaat vervangt, staat bekend als iglesiasiet, van Iglesias op Sardinië, waar het wordt aangetroffen.

Cerussite kristalliseert in het orthorhombische systeem en is isomorf met aragoniet. Net als aragoniet wordt het zeer vaak verbroederd, waarbij de samengestelde kristallen pseudo-hexagonaal van vorm zijn. Drie kristallen worden gewoonlijk samengebonden op twee zijden van het prisma, waardoor zesstralen stervormige groepen worden geproduceerd waarbij de afzonderlijke kristallen elkaar kruisen onder hoeken van bijna 60 °. Kristallen komen veel voor en hebben meestal een zeer heldere en gladde gezichten. Het mineraal komt ook voor in compacte korrelmassa's en soms in vezelachtige vormen. Het mineraal is meestal kleurloos of wit, soms grijs of groenachtig van tint en varieert van transparant tot doorschijnend met een adamantine glans. Het is erg broos en heeft een conchoïdale breuk. Het heeft een Mohs-hardheid van 3 tot 3,75 en een soortelijk gewicht van 6,5. Een variëteit die 7% zinkcarbonaat bevat en loodcarbonaat vervangt, staat bekend als iglesiasiet, van Iglesias op Sardinië, waar het wordt aangetroffen.

Het mineraal kan gemakkelijk worden herkend door zijn karakteristieke twinning, in combinatie met de adamantine glans en hoge soortelijk gewicht. Het lost bruisen op in verdund salpeterzuur.

Cerussiet is een zeer algemeen mineraal, dat gevormd wordt in gebieden waar loodhoudende vloeistoffen kalksteen doorsnijden. De typelocatie is niet nader gedefinieerd, maar het mineraal wordt onder andere gevonden in Tsumeb in Namibië. Bij de Mijnzetel van Blieberg in oostelijk België zijn er kleine hoeveelheden gewonnen.

"White lead" is het belangrijkste ingrediënt in (nu stopgezette) loodverven. Inname van loodhoudende verfspanen is de meest voorkomende oorzaak van loodvergiftiging bij kinderen. Zowel "loodwit" als loodacetaat zijn door de geschiedenis heen in cosmetica gebruikt, hoewel deze praktijk in westerse landen is opgehouden.

Fijn gekristalliseerde exemplaren zijn verkregen uit de Friedrichssegen-mijn in Lahnstein in Rijnland-Palts, Johanngeorgenstadt in Saksen, Stříbro in de Tsjechische Republiek, Phoenixville in Pennsylvania, Broken Hill in New South Wales en verschillende andere plaatsen. Delicate naaldvormige kristallen van aanzienlijke lengte werden lang geleden gevonden in de Pentire Glaze-mijn nabij St Minver in Cornwall. Cerussite wordt vaak in aanzienlijke hoeveelheden aangetroffen en heeft een loodgehalte tot 77,5%.

Cerussite (ook bekend als loodcarbonaat of witlooderts) is een mineraal dat bestaat uit loodcarbonaat (PbCO ₃

), en is een belangrijk erts van lood. De naam komt van het Latijnse cerussa, loodwit. Cerussa nativa werd genoemd door Conrad Gessner in 1565, en in 1832 paste FS Beudant de naam cruise toe op het mineraal, terwijl de huidige vorm, cerussiet, te danken is aan W. Haidinger (1845). De namen van mijnwerkers in het vroege gebruik waren lood-spar en wit-lood-erts.

Cerussiet wordt beschouwd als een transformerende steen die iemands fysieke, emotionele en spirituele zelf verbetert. Wanneer het wordt gedragen, wordt aangenomen dat het de aura van een persoon helderder maakt, waardoor ze een gevoel van hoop en vertrouwen krijgen. Er wordt gezegd dat het een persoon meer vertrouwen geeft in het nemen van beslissingen en hen in staat stelt de zaken duidelijker en rationeeler te zien, in plaats van vanuit een emotioneel aspect.