Bronzite is een lid van de pyroxeengroep van mineralen, behorend bij enstatiet en hyperstheen tot de orthorhombische reeks van de groep. In plaats van een aparte soort, is het eigenlijk een ijzerhoudende variëteit van enstatiet, die door gedeeltelijke wijziging een bronsachtige submetallische glans heeft gekregen op de splitsingsoppervlakken. Enstatiet is magnesiumsilicaat, MgSiO3, waarbij het magnesium gedeeltelijk is vervangen door kleine hoeveelheden (tot ongeveer 12%) Fe. In de bronzietvariëteit (Mg, Fe) SiO3, varieert het ijzer (II) oxide van ongeveer 12 tot 30%, en met nog meer ijzer is er een overgang naar hyperstheen. De ijzerhoudende variëteiten zijn onderhevig aan een bepaald soort verandering, bekend als schillerisatie, die resulteert in de scheiding van het ijzer als zeer fijne films van oxide en hydroxiden langs de splitsingsscheuren van het mineraal. De splitsingsoppervlakken vertonen daarom een metaalachtige glans of schiller, die zelfs meer uitgesproken is in hyperstheen dan in bronziet. De kleur van bronziet is groen of bruin; het soortelijk gewicht is ongeveer 3,3-3,4, afhankelijk van de hoeveelheid aanwezig ijzer. De brekingsindices en optische hoek nemen toe met het ijzergehalte. Het enstatite eindlid heeft een positief optisch teken, terwijl bronziet en hyperstheen beide een negatief optisch teken vertonen. Net als enstatiet is bronziet een bestanddeel van veel mafische tot ultramafische stollingsgesteenten, zoals noriet, gabbro en in het bijzonder peridotiet, en van de serpentinieten die daarvan zijn afgeleid. Het komt ook voor in een kristallijne schist. Bronzitiet, een pyroxeniet met bronzietsamenstelling, wordt opgemerkt in de gecumuleerde rotsen van het Stillwater stollingscomplex van Montana.
